Agnieszka Witkowska z nagrodą publiczności w konkursie na „Najlepszy dyplom architektura”, organizowanym przez magazyn „Architektura i Biznes”!

Nasza absolwentka została doceniona za projekt pt. „Poland for Poland” przygotowany pod opieką prof. ASP dra hab. Jana Sikory na kierunku Architektura Przestrzeni Kulturowych.

Laureatce oraz promotorowi jej pracy serdecznie gratulujemy!!!

więcej informacji – przejdź na stronę

Agnieszka Witkowska „Poland for Poland”

Poland for Poland to projekt wzajemnej współpracy dwóch Polsk — naszej europejskiej oraz wioski Poland na wyspie Kiritimati, należącej do państwa Kiribati, znajdującego się w sercu Oceanu Spokojnego. Jest to zestawienie dwóch kultur, dwóch szerokości geograficznych i dwóch różnych sposobów życia. Celem jest znalezienie pomostu kulturowego pomiędzy przestrzeniami, w których postrzeganie świata, styl życia, wartości, obyczaje mieszkańców są skrajnie różne, a jednocześnie zaskakująco podobne. Rezultatem są rozwiązania, które poprawią jakość życia w obu lokalizacjach, próba czerpania nauki z mądrości życiowej Kiribatyjczyków oraz podzielenie się naszą wiedzą technologiczną.

Kiribati jest jednym z najbardziej oddalonych od Polski miejsc na świecie, a podróż tam jest wyprawą w przyszłość, gdyż musimy przekroczyć linię zmiany daty. To właśnie tam każdego dnia słońce wschodzi jako pierwsze na świecie. Mieszkańcy Poland przyjęli barwy narodowe naszej biało-czerwonej flagi zauroczeni ich symboliką, a dzieci w szkole uczą się w klasach o nazwach polskich miast: Warszawa, Wrocław i Kraków. Znajduje się tam też kościół św. Stanisława. Mieszkańcy Kiribati zmagają się z licznymi problemami. Według wielu prognoz ich kraj zniknie pod powierzchnią wody w ciągu najbliższych pięćdziesięciu lat. Zalewa ich nie tylko woda, ale i przypływający z całego świata plastik.

Projekt tworzy seria obiektów modułowych, które są próbą rozwiązania aktualnych problemów. Każdy może funkcjonować samodzielnie lub w konfiguracji z innymi. Zbudowane z lokalnych, łatwo dostępnych oraz tanich materiałów (wykorzystano części palmy kokosowej oraz plastikowe śmieci), wpisują się w krajobraz kulturowy oraz tradycje.

Najważniejszym modułem jest centrum recyklingu, w którym ludzie będą przetapiać plastik na materiały konstrukcyjne, służące do budowania wszystkich pozostałych form. W odpowiedzi na problem z dostępem do wody pitnej oraz warzyw i owoców, zaprojektowane zostały moduły o funkcjach: zbiornik na deszczówkę i hydroponika. W toku rozważań dotyczących modułów oraz ich funkcjonalności mieszkańcy Kiribati zobaczyli w projekcie swój dom.

Okazało się, że aby móc mieszkać w obiekcie, musi on mieć przyjemne podłoże do spania, zadaszenie chroniące przed słońcem oraz przestrzeń na przedmioty codziennego użytku. Ten moduł spełnia wszystkie te kryteria. Dodatkowo jest posadowiony na palach, co w opinii mieszkańców świadczy o jego luksusie. Mieszkańcy poprosili o moduł wypoczynkowy, który jest niewielką modyfikacją mieszkalnego — dolna część służąca do przechowywania przedmiotów została przekształcona w hamak, z którego można obserwować wkraczającą wodę z poczuciem, że jesteśmy ponad tym problemem. Poszczególne moduły można połączyć w sposób umożliwiający uzyskanie dużej przestrzeni mogącej pełnić funkcję wspólnej manaeby, dostępnej dla wszystkich, bez względu na wyznanie.

Więcej o projekcie – przejdź do strony