Wystawa „The Best of – kompilacja”

Wystawa „The Best of – kompilacja”

Wielka Zbrojownia, Targ Węglowy 6

Przestrzeń: Zbrojownia Sztuki

Data: 5–19/04/2023

Wernisaż: 13/04/2023

Wydział: Grafika

Wystawa „The Best of – kompilacja”

Wystawa Wydziału Grafiki i Sztuki Mediów
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu

 

wernisaż: 13.04.2023, godz. 18:00

wystawa czynna: 5.04-19.04.2023, z wyjątkiem dni 8-10.04.2023

miejsce: Zbrojownia Sztuki

kuratorzy wystawy:
ASP Wrocław Wojciech Kołacz, Łukasz Paluch, Robert Sochacki
ASP Gdańsk Łukasz Butowski

 

Wystawa „The Best of – kompilacja” prezentuje wybrane przez każdego z uczestników najważniejsze realizacje w artystycznym dorobku. Tytuł wystawy odnosi się do składanek muzycznych, których celem był wybór najważniejszych utworów w dorobku artysty lub przekrojowe zaprezentowanie środowiska muzycznego, zjawisk ważnych dla rozwoju tej dziedziny sztuki.

Klucz doboru prac był dowolny. Mógł to być subiektywny wybór dzieła, które zdaniem autorów jest najbardziej reprezentatywne dla ich artystycznej kariery, uhonorowanego ważnymi prestiżowymi nagrodami; z którym wiąże się interesująca historia lub po prostu jest najbliższe sercu i najbardziej aktualne. Każdej pracy na ekspozycji będzie towarzyszył komentarz autorski tłumaczący jej wybór.

W wystawie udział biorą:

Laura Adel
Katedra Sztuki Mediów
Podejdź bliżej aż będę
Instalacja audiowizualna, wydruk 3D

Instalacja przedstawia wydruk kamienia 3D oraz jego wirtualna reprezentacje a ekranie telewizora. Obraz digitalny jest poszerzony o płynna, delikatna osnowę symbolizująca wewnętrzne, niewidoczne tło zachowań oraz odczuć, sensualną recepcję otoczenia. Zmiany są jednak delikatne – tak jak bliskość – wymagają uważności i wnikliwego spojrzenia.

Dźwięk: Sylwester Galushka

Jesteś zimna jak kamień – słyszę i drżą mi wnętrzności -

ale nie dłonie_to mógłbyś zobaczyć. Jak kamień noszę ślad

oderwania. Mam wyoraną na skórze linie graniczną, tam_

_gdzie_ skończyła się całość. Ścieram się z tym co wokół.

Jak otoczak, gładzony przez prąd strumieni, jak piaskowce

drążone przez wodę, jak marmur przeobrażony z wapieni i dolomitów,

jak bazalt – kruszony i spękany drobnym rozpadem

w strukturze. Mówisz_zimna jak kamień.

 

Tomasz Broda
Katedra Projektowania Graficznego
Frida Kalo
technika własna, fotografia, wydruk
70x100 cm
2014

Tomasz Brodaprzejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Zawsze ciągnęło mnie do zgrywy, robienia min i przedrzeźniania rzeczy bardzo poważnych. Historia sztuki nadaje się do tego znakomicie. Kiedy widzę zamyślonych ludzi w muzeum kontemplujących tzw. sztukę wysoką, mam ochotę zrobić im kawał i podłożyć tam coś trywialnego. Cały mój cykl "Od Rubęsa do Pikasa" powstał właśnie z takiej potrzeby.

 

Patrycja Chrzanowska
Katedra Grafiki Artystycznej
Im not going to explain my spirit
serigrafia
150x120cm
2022

Patrycja Chrzanowska – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Panuje błędne przekonanie, że smoki, w kulturze Chin zieją ogniem. One plują wodą, jednak ta niespójność nie wpływa na ich wizerunek kreowany przez wiele lat, w różnych formach i kulturach. Smok pozostaje smokiem. Motywy zaczerpnięte z Azji są subiektywnym wyborem, które wywodzą się z doświadczeń, a jednak odnajdują zastosowanie w aktualnej rzeczywistości w której żyję.

 

Tomasz Dobiszewski
Katedra Sztuki Mediów
The Best of...
2023

Dobiszewski Tomasz – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Nawiązując do koncepcji dzieła otwartego Umberto Eco prezentuję tytuły i opisy swoich prac, pozostawiając widzom wybór najbardziej istotnej/reprezentatywnej/prestiżowej/aktualnej pracy.

 

Zuzanna Dyrda
Katedra Grafiki Artystycznej
“Handmade”
dyptyk, 160 x 80 cm,
druk na skórze, druk lentikularny
2018

Dyrda Zuzanna – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

W “Handmade” po raz pierwszy sięgnęłam po druk lentikularny jako medium dokumentujące moją działalność związaną z drukiem na skórze. Na obrazach widnieje para odwrócona do nas tyłem, postacie w kontrapoście. Nagie, puste ciała. Tabula rasa. Robię krok w ich stronę. Niewidzialne dłonie pozostawiają ślady na skórze. W jednym obrazie uwięzione są bipolarne stany. Pustka i Naznaczenie. Czy ten obraz jest Handmade? Projekt w swej prostocie nawiązywać może do początków ludzkiej twórczości – kojarzy się z malowidłami naskalnymi z Cueva de las Manos, Gargas czy Lene Hara – odciskami dłoni stanowiącymi pierwsze przejawy sztuki, pozostawiania po sobie twórczego śladu. Jestem zachwycona możliwościami jakie daje druk lentikularny, szczególnie w odniesieniu do realizowanych przeze mnie projektów. Umożliwia mi on udokumentowanie procesu zadrukowywania i zanikania druku na skórze w jednym obrazie.

 

Paweł Frąckiewicz
Katedra Grafiki Artystycznej
„Byk szary”, litografia, offset, druk cyfrowy, 70 x 100, 2016 r.

Frąckiewicz Paweł – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Grafika „Byk szary” jest częścią cyklu złożonego z ponad czterdziestu wizerunków byka.

To majestatyczne, potężne zwierzę jest obecne w mojej twórczości od ponad dwudziestu lat. Wszystkie moje byki są owocem wyobraźni. Układam je z niezliczonej ilości przecinających się linii, drobnych elementów tworzących tkankę zapisu.

 

Wiesław Gołuch
Katedra Sztuki Mediów
Dekalog / Tablice Mojżeszowe
technika mieszana
2011

Gołuch Wiesław – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

10 przykazań w zapisie cyfrowym ośmiobitowym, w języku polskim

Praca poświęcona anonimizacji emocji.

 

Mariusz Gorzelak
Katedra Grafiki Artystycznej
The Stones of Girona 2
photopolymer,relief printing
50x70cm
2021

Gorzelak Mariusz – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

 

Agata Gertchen
Katedra Grafiki Artystycznej
Unbridled
linoryt, rysunek
170x300cm
2011

Gertchen Agata – przejdź do strony
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Od kilku lat konsekwentnie skupiam się w swej twórczości na pracy wypełniającej naszą codzienność i nierozerwalnie z nią związanym przedmiocie. Oglądając moje prace można zauważyć, że podejście do obrazowania zmienia się na przestrzeni lat. Początkowo są to dosyć realistyczne przedstawienia, z czasem jednak bardziej zajmuje mnie sama praca wykonywana przez dany przedmiot – jego funkcja, sposób działania i czas. Obraz imituje pejzaż, kosmos, lub po prostu niezwykłą przestrzeń. Banalność przedmiotu zmusza mnie do refleksji i odnalezienia w nim zupełnie innego wymiaru, sensu.

Praca prezentowana na wystawie pochodzi z cyklu Unbridled (tłumaczenie Nieokiełznane), na który składają się prace głównie wielkoformatowe, wręcz monumentalne, które swoją formą nawiązują do murali oraz graffiti. Podejście

do grafiki, percepcja świata i roli kobiety się zmieniły w odniesieniu do prac wcześniejszych. Także sama matryca linorytnicza stała się nieokiełznana – jest multiplikowana, kadrowana a sama odbitka zarysowywana, darta, klejona

i sprejowana. Prace te uważam za przełomowe w swojej twórczości – a okres ich powstawania za niezwykle pracowity i aktywny twórczo.

 

Marek Grzyb
Katedra Sztuki Mediów
Zapis
instalacja, obiekty podświetlane
2019

Grzyb Marek – przejdź do strony
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

 

Katarzyna Gwoździk
Katedra Sztuki Mediów
Ciasno mi w waszych ramach
3 fotografie i 1 druk na papierze
2023

Gwoździk Katarzyna – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Bycie kobietą jest trudne. W zasadzie zawsze było. I chociaż dziś mogę w teorii robić wiele rzeczy, których nie mogłam setki lat temu, to wciąż nie jest dobrze. Wszelkie wykroczenie poza ramy, schemat, szablon założony przez kulturę, rolę społeczną, moje szeroko pojęte otoczenie, jest karane na rozmaite sposoby od tych bardziej, po te mniej oczywiste.

Mierzę się z niekończącą listą, bardzo często absurdalnych i sprzecznych wymagań zabierających oddech. Tak bardzo się staram sprostać nałożonym oczekiwaniom, że zapominam, o tym, żeby po prostu być. Zostaję wtłoczona lub sama mimowolnie zamykam się w wytyczonych dla siebie ramach. Zbyt ciasnych, bolesnych, obezwładniających.

Czuję silny wewnętrzny sprzeciw, kiedy uświadamiam sobie tą sytuację. Nie chcę się poddać bez walki. Staram się rozpierać te ramy, które może w końcu pod naporem pękną.

 

Aleksandra Janik
Katedra Grafiki Artystycznej
6 prac z serii: Wszystko ma swój czas / To every thing there is a season
2018
50 x 40 cm
druk cyfrowy / digital print

Janik Aleksandra – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Inspiruje mnie przemijanie jako złożony splot przeszłości, przyszłości i teraźniejszości. Próbuję wyjść poza linearność odczucia czasu i na potrzeby swojej pracy ustanawiam własną strefę czasową.

W cyfrowych grafikach odwołuję się do fotografii i korzystam z tej jej szczególnej cechy, którą jest obraz zatrzymany i czas zamrożony, uchwycony w danym momencie, określający to, co „już nigdy nie będzie mogło się egzystencjalnie powtórzyć”.

Seria prac Wszystko ma swój czas w metaforyczny sposób nawiązuje do Limbusa Księżycowego, gdzie przechowywało się wszystko, co zmarnowano na ziemi: stracony czas, niedotrzymane obietnice, niespełnione prośby, daremne łzy, zmarnowany talent, niezrealizowane plany, nieurzeczywistnione marzenia…

 

Anna Janusz-Strzyż
Katedra Grafiki Artystycznej
Oblicze oceanu II
sucha igła
60x80cm,
Grafika w srebrnej metalowej ramie 70/100 cm.
2019

Janusz-Strzyż Anna - przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Oblicze Oceanu II to grafika, która jest jedną z cyklu prac inspirowanych żeglarstwem morskim, które od 2014 roku stało się moją pasją. Eksplorując przede wszystkim morze Bałtyckie, czasem jako członek złogi, na rejsach szkoleniowych, czasem tylko we dwoje z moim mężem na niewielkim jachcie, z niesłabnącym zachwytem odkrywam groźne piękno morskich przestrzeni. Podziwiam zmieniające się kształty chmur, grę świateł na wodzie, harmonię otaczającej przyrody. Pociąga mnie otwarty niczym nieograniczony horyzont oraz ogrom i majestat roztaczającego się nad głową nieba.

Będąc na pełnym morzu, niejako zdanym na łaskę żywiołów można w pełni odczuć kruchość ludzkiego istnienia, jak również poczuć bliskość Boga. Wychodząc w morze składamy nasze życie w jego ręce i w ręce kapitana oraz współtowarzyszy z załogi. Na jachcie jesteśmy od siebie ściśle zależni i dlatego szybko nawiązuje się bliskie kontakty. Rejs zaczynają często zupełnie sobie obcy ludzie a gdy rejs dobiega końca rozstają się bliscy sobie towarzysze, czasem przyjaciele. W moim dorobku mam też rysunki, grafiki i książki artystyczne, których głównymi bohaterami są współzałoganci i oczywiście

kapitanowie pod dowództwem których miałam okazję pływać. Trudno jest oddać w jednej pracy te wszystkie elementy, które stanowią o mojej fascynacji żeglarstwem. Grafika, którą postanowiłam zaprezentować na tej wystawie, chociaż jej tytuł odnosi się do oceanu, jest dla mnie kwintesencją moich fascynacji wielką wodą. Pragnęłam oddać w niej piękno i grozę tego żywiołu. Pewnie łatwiej byłoby mi uzyskać podobne efekty w technice akwatinty lub mezzotinty. Sucha igła jest jednak jedną z moich ulubionych technik. Pozwala na oddanie bezpośredniego śladu emocji, a morze zawsze budziło we mnie silne emocje.

 

Aga Jarząb
Katedra Sztuki Mediów
Wielki Mur Polski
film animowany
2021

Jarząb Agnieszka – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Stawianie murów obronnych ma wielowiekową tradycję, równie długą i barwną jak ich skuteczne forsowanie. Być może płot z drutu kolczastego na polsko-białoruskiej granicy powstrzyma napór koczujących uchodźców, ludzi bezbronnych, zdesperowanych, wmanipulowanych w geopolityczną grę. Ale w dłuższej perspektywie, to co nieuchronne i tak się wydarzy.

Nawet jeśli uważamy, że uchodźcy są niebezpieczeństwem, to i tak żaden mur nas przed nimi nie obroni. Istnieją zagrożenia dużo poważniejsze i dużo bardziej realne. Wirusy łatwo przeskakują przez najwyższe zasieki i wywołują epidemię. Wirusy cybernetyczne infekują sieci komputerowe i dezorganizują pracę i komunikację. Nasze relacje i zachowania społeczne moderują wielkie korporacje, których kapitał pozwala kupić każdą zaporę. A jakby tego było mało, to żaden płot ani klosz nie ochroni nas przed katastrofą klimatyczną.

Tego wszystkiego boję się bardziej niż uchodźców. Ale budowanie murów wzdłuż kresek rozciągniętych na mapie, to idealny sposób na uprawianie polityki. Zarządzanie strachem jest bardzo skuteczne. Być może dlatego bajka o Wielkim Obronnym Murze Na Granicy jest wciąż opowiadana i wciąż chętnie słuchana.

Ten film jest wyrazem niepokoju, związanego z koniecznością życia w zamkniętej przestrzeni. Wysokie mury a wewnątrz zatęchłe powietrze. W szczelnym pojemniku łatwo się udusić. Paradoks polega na tym, że im bardziej chroni mnie ten mur – tym bardziej czuję się osaczona. Otoczona od wewnątrz.

Po raz pierwszy zdecydowałam się na sformułowanie wypowiedzi artystycznej na ważny społecznie i politycznie temat. Innymi słowy, zdecydowałam się zrobić film zaangażowany, w którym wypowiadam swój pogląd w kontrowersyjnej sprawie, jaką był – i wciąż niestety jest – konflikt uchodźczy na polsko-białoruskiej granicy. Film miał bardzo pozytywne przyjęcie w mojej “bańce” – co oczywiste, bo otaczam się ludźmi podobnymi do siebie. Został też dostrzeżony na festiwalach animacji w Polsce i za granicą i kilkukrotnie nagrodzony.

W międzyczasie wybuchła wojna w Ukrainie i jego wydźwięk się skomplikował, co czyni go w sumie bardziej interesującym.

 

Jakub Jernajczyk
Katedra Sztuki Mediów
Nielot, instalacja teoretycznie kinetyczna
metal, dibond, tradycyjna strzała łucznicza
2020

Jernajczyk Jakub – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

 

Nawiązując do starożytnej aporii Zenona z Elei zwanej Strzałą oraz do zasady filmowego następstwa klatek, instalacja nielot ukazuje strzałę w spoczynku (góra) oraz strzałę w locie (dół). Więcej: http://www.grapik.pl/grapik-pl/prace-artystyczne/nielot/

 

Szkic koncepcyjny tej instalacji powstał w 2007 r., podczas prac nad dyplomem magisterskim Obrazki z filozofii, jednak wylądował w szufladzie. Później w swojej twórczości wielokrotnie odnosiłem się do paradoksów ruchu Zenona z Elei, posługując się rozbudowanym aparatem multimedialnym, między innymi w ramach wystawy doktorskiej Przestrzenie Ruchów Dyskretnych (Ossolineum, 2013). Dopiero po latach dostrzegłem, że w tym wczesnym, prostym pomyśle, ujęta została, jak sądzę w sposób możliwie syntetyczny, istota paradoksu Strzały, który – wbrew intencjom jego twórcy – nie tyle zaprzeczał istnieniu ruchu fizycznego, co stanowił zapowiedź możliwości wytworzenia iluzji ruchu.

 

Joanna Jopkiewicz
Katedra Projektowania Graficznego
Barbara Hoff. Polskie Projekty Polscy Projektanci
plakat, druk cyfrowy (2) obiekt katalog (3) wydruk cyfrowy
(1)100x70cm (2) 24x33cm (3) A4
2019

Jopkiewicz Joanna – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Czerń i biel. Barbara Hoff.

Jeden z niewielu projektów który udało się zrealizować w 100% tak, jak sobie zaplanowałam.

Bez odcieni szarości.

 

Anna Juchnowicz
Katedra Grafiki Artystycznej
Palisz mnie
książka artystyczna
A5
2014

Juchnowicz Anna – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Książka II jest wydrukowana wyłącznie z kamieni litograficznych, nie ma w niej żadnych druków cyfrowych. Powstała w oparciu o dwa fragmenty fragmentów wierszy Safony: “palisz mnie” / “ale ja kocham delikatność”. Powtarzają się one stale przez całą książkę.

 

Anna Kodź
Katedra Grafiki Artystycznej
Transformacja I
Serigrafia,
100x70 cm
2020

Kodź Anna – przejź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

“Transformacja I“ na pewnym etapie była dla mnie bardzo ważną pracą, dlatego do dzisiaj mam do niej spory sentyment i ją cenię. Stanowiła nową, świeżą myśl i początek odważniejszych działań. Poza tym lubię ją za jej lekkość i specyficzną energię.

 

Wojciech Kołacz
Katedra Grafiki Artystycznej
Wyzwolenie Bredy
malarstwo wielkoformatowe
2019

Kołacz Wojciech – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Na ekranie telefonu wyświetlił się numer rozpoczynający się od +31.

Jestem ostrożny z odbieraniem zagranicznych połączeń, nie bez wahania dotknąłem ikony z zieloną słuchawką.

-Cześć nazywam się Dennis – usłyszałem niewyraźny, lecz pełen entuzjazmu głos.

-Czy namalowałbyś dla nas mural?

-W sumie to czemu nie, ale powiedz coś więcej.

Rozmowa trwała ponad kwadrans. Dowiedziałem się, że Dennis reprezentuje Galerię Blind Walls z Bredy i zbliża się 75. rocznica wyzwolenia miasta. Chcą upamiętnić postać wybitnego generała Maczka i 1 Dywizji Pancernej. W pierwszym odruchu…wycofałem się. Nie zwykłem malować murali pomnikowych. Powiedziałem Dennisowi, że to nie jest temat pod mój styl pracy. Odpowiedź była lakoniczna- właśnie dlatego do ciebie dzwonię.

Zainteresowało mnie takie podejście i asekuracyjnie odpowiedziałem, że potrzebuję dwóch dni na przemyślenie sprawy. O Generale Maczku słyszałem, ale moja wiedza była powierzchowna.

Jak pokazać wydarzenia wojenne w muralu tak aby odbiorca na codzień nie czuł się przytłoczony ?... Po przeprowadzeniu kwerendy temat mnie wciągnął. Są tu prawdziwi bohaterowie, jest zwycięstwo dobra, uniknięto rozlewu krwi. Bohaterowie zostali zapomnieni we własnym kraju. Wysłuchałem dzienników generała w formie audiobooka, po miesiącu trafiłem w zdigitalizowanych archiwach Bredy na fotografię wykonaną tuż po wyzwoleniu miasta. Dwie dziewczyny , mieszkanki Bredy, kreśliły na polskim czołgu podziękowania.

Po kilku miesiącach krzątałem się po Bredzie, na miejscu dowiedziałem się, że obie dziewczyny, które sportretuję żyją i pomimo wieku mają się dobrze. Mieszkanki miasta ze starego zdjęcia to Ria Vermeulen oraz Ineke van Wijck. Ściana wysoka na 27 metrów, powierzchnia trudna, chropowata, pogoda niepewna, otwarcie przewidziane na za dwa tygodnie. Malowałem codziennie, na stres nie było czasu. Pod ścianą niezależny teatr pantomimy tworzył spektakl inspirowany formą muralu. Jednego dnia domalowałem garderobę portretowanych bohaterek a następnego aktorki z teatru występowały w bluzkach w tych kolorach. Było intensywnie,  momentami surrealistycznie. W dniu otwarcia świeciło słońce. Wydarzenie zbiegło się z dniem urodzin mojej babci Leonardy. Jak się później okazało, były to jej ostatni urodziny. Ona także była młodą dziewczyną, gdy amerykańscy żołnierze wyzwalali obóz pracy, w którym była więziona w trakcie wojny. Ona także była silną kobietą, która trudne doświadczenia przekuła w wolę życia. Na otwarciu powiedziałem niewiele, ale poprosiłem Dennisa, aby wspomniał, że jej także dedykuję tą pracę.

 

Piotr Komorowski
Katedra Sztuki Mediów
Smartfon
Fotografia, wydruk na płótnie
2022

Komorowski Piotr  – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Wyświetlacze smartfonów to przekaźniki niezliczonych informacji wizualnych.

W sensie metafizycznym ślady tych przekazów na zawsze zapisały się w materialnej strukturze ekranów.

 

Norbert Kowalczyk
Katedra Sztuki Mediów
XOXO
animacja eksperymentalna
2022

art.norbertkowalczyk.com/mediaart/xoxo

 

Katerina Kouzmitcheva
Katedra Sztuki Mediów
Locals
fotografia
2022

„Locals” to projekt fotograficzny odnoszący się do zagadnień miejsca, migracji ludności, pojęcia granicy i tożsamości kulturowej. Białoruską artystkę, na stałe mieszkającą w Polsce, interesuje problem migracji na przykładach obszarów, które po II wojnie światowej zmieniły przynależność państwową. Skupia się na historiach ludzi pochodzących z części współczesnej Białorusi – obszarów niegdyś należących do terytorium Polski oraz współczesnego Wrocławia i Opola będących przed wojną częścią terytorium niemieckiego. W swojej pracy bada i wizualnie reinterpretuje zagadnienie związane z „poczuciem miejsca”. Chociaż wydarzenia te zaszły wiele lat temu, kwestie przemieszczania się ludzi i zdobywania poczucia przynależności do konkretnego miejsca – domu, stały się jeszcze bardziej aktualne w zglobalizowanym świecie.

W swoich fotograficznych projekcjach autorka zestawia i nakłada archiwalne obrazy z terytoriów, które wcześniej uważano za jedność, a obecnie znajdują się po różnych stronach granicy, tworząc unikalną peryferyjną tożsamość „miejscowych”. Trauma, nostalgia i miłość – doświadczane przez ludzi w trakcie procesu poszukiwania swojego nowego domu – znalazły z kolei symboliczny wyraz w formie patchworkowej narzuty, obiektu fotograficznego.

‘Locals’ to dla mnie projekt szczególnie ważny i bliski, ponieważ został zrealizowany po istotnym kroku w moim życiu – podjęciu decyzji o zmianie kraju i miasta zamieszkania, o przeprowadzce z Białorusi do Polski, Wrocławia.

Tematem moich badań było zagadnienie miejsca w odniesieniu do problemu migracji ludności i pojęcia granic. Moją uwagę przykuła niesamowita sytuacja jaka zaistniała po II Wojnie Światowej na terenach naszych krajów. Wtedy porozumienia pomiędzy członkami koalicji antynazistowskiej zmieniły przedwojenne granice Europy Środkowo-Wschodniej. Około jednej trzeciej terytorium Polski zostało przyłączone do Związku Radzieckiego (przekształcone w Litewskie, Białoruskie i Ukraińskie Republiki Radzieckie), a w zamian za to, Polska otrzymała odpowiednik w postaci ziem wcześniej wchodzących w skład państwa niemieckiego.

Interesujące stało się dla mnie to, w jaki sposób opisane wydarzenia wpłynęły na życie i tożsamość ludzi zamieszkujących te tereny. Jak przebiegało i z jakimi problemami wiązało się doświadczenie przymusowej migracji? Jaka jest rola miejsca, jako punktu geograficznego w kształtowaniu naszej tożsamości, zarówno indywidualnej jak i grupowej?

W mojej pracy towarzyszyła mi również myśl o traumie, nostalgii i miłości, doświadczanych przez ludzi w trakcie procesu poszukiwania swojego nowego domu. Jedna z częściej mojego projektu jest odwołaniem do nostalgii, która znalazła symboliczny wyraz w formie patchworkowej narzuty. Koc będący metaforycznym odniesieniem do pojęcia domu został wykonany z pojedynczych kawałków tkaniny, na których nadrukowałam archiwalne fotografie odnalezionych przeze mnie rodzin, które doświadczyły procesów migracyjnych w czasie II wojny światowej. Obiekt złożony jest z części, które nie zawsze sprawiają wrażenie wzajemnie dopasowanych. Za pomocą tej formy – pełnej niedoskonałości i niejasnych połączeń, pragnę mówić o traumatycznym doświadczeniu tworzenia domu na nowo, w obcym miejscu. Obiekt staje się źródłem przeplatających się opowieści o separacji rodzin, utracie bliskich, a jednocześnie nieodpartym pragnieniu stworzenia poczucia komfortu w nowym miejscu, w niezwykle trudnych warunkach.

Projekt został doceniony i był pokazany we Wrocławiu, na Festiwalu fotograficznym w Rybniku, a także na Festiwalu fotograficznym w Słowenii, Kranj w 2022.

 

Marta Kubiak
Katedra Grafiki Artystycznej
Krótka historia upadku
serigrafia
200x280cm
2021

Kubiak Marta – przejdź do strony
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Praca zatytułowana „Krótka historia upadku” składa się z zatrzymanych kadrów filmowych pochodzących z filmów kaijū, które są motywem przewodnim w mojej twórczości od wielu lat. Często do tej inspiracji wracam, zwłaszcza kiedy w swojej pracy próbuję konfrontować się z osobistymi lękami i obawami czy tak jak w tym przypadku, z wydarzeniami ostatnich lat i miesięcy, które miały miejsce w Polsce i na świecie. Przerażająca wizja, która staje się rzeczywistością na arkuszach papieru, odzwierciedla strach i przerażenie na myśl o tym, co już się wydarzyło, a co może się zdarzyć za chwilę. Wykorzystane przeze mnie niby zabawne kadry z jednego z filmów japońskiej wytwórni Tōhō, są wciąż nad wyraz aktualne. Uosabiają walkę dobra ze złem, wszelkie złowrogie przepowiednie i wydarzenia.

Zatrzymane w walce wizerunki potworów splatają się z różnymi symbolami, które pojawiały się we wcześniejszych pracach z tej serii, a które dziś są niezwykle ważne.

Tytuł, który nadałam tej pracy — „Krótka historia upadku” przywołuje na myśl skojarzenia związane z upadkiem cywilizacji, upadkiem wartości, moralności, ludzkości... Anonsuje zagrożenie, od którego być może nie ma już odwrotu.

 

Ida Kwaśnica
Katedra Sztuki Mediów
Instagram Story – demitologizacja
Film / cyberperformance
2019

„Instagram Story – demitologizacja” to tytuł cyberperformensu będącego zwieńczeniem artystycznego projektu, prowadzonego w sieci przez niemal trzy lata. Działanie to polegało na stworzeniu całkowicie nowej, wirtualnej tożsamości. Podstawą do wykreowania postaci Idabelle był szeroko promowany w mediach schemat wizerunku współczesnej kobiety, który zawiera ściśle zdefiniowane kanony piękna i gloryfikuje specyficzne wartości oraz styl bycia. Powołane do życia alter-ego przedstawiało dalece wyidealizowany obraz autorki i jej codziennego życia. Na potrzebę wytworzenia nowego wizerunku przed obiektywem aparatu przez kolejne 2,5 roku miała miejsce kompleksowa, głęboka inscenizacja. Wszystkie publikowane przez autorkę treści były w całości spreparowane w bardzo przemyślany sposób. Postać blogerki została stworzona z myślą o preferencjach większości użytkowników, stanowiła więc produkt spełniający większość ich oczekiwań i fantazji. Istotą projektu nie było jednak stworzenie atrakcyjnego wizerunku, ani zdobycie popularności w sieci za sprawą manipulacji. Działanie cały czas prowadziło do nadrzędnego celu jakim jest zdemaskowanie postaci Idabelle i ukazanie kontrastu pomiędzy rzeczywistością, a jej obrazem wykreowanym w mediach społecznościowych. Projekt miał na celu skonfrontowanie widzów z problemami, które mimo iż zawsze dotykały naszego społeczeństwa, współcześnie urosły do niepokojących rozmiarów.

 

Marta Lech
Katedra Grafiki Artystycznej
20.09 

Lech Marta – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

 

Sebastian Łubiński
Katedra Grafiki Artystycznej

Łubiński Sebastian – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Praca stanowi część cyklu rysunkowo-graficznego pt. Initium – pierwotny warsztat graficzny punktem wyjścia do rozważaniem nad pojęciem początku. Praca jest szczególna na tle cyklu, ponieważ do jej budowania została skrajnie zredukowana ilość szablonów do dwóch cząstek elementarnych obrazu – okręgu/punktu i linii.

 

Maciej Majchrzak
Katedra Projektowania Graficznego
Krój pisma Poli
druk cyfrowy
100x70cm
2017–2022

Majchrzak Maciej – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

W grudniu 2022 roku obroniłem pracę doktorską, moje aktualnie najświeższe i w zamierzeniach najbardziej ambitne osiągnięcie twórcze. Pracowałem nad projektem przez 5 lat. Jakkolwiek górnolotnie by to nie zabrzmiało, ta realizacja jest swego rodzaju podsumowaniem i zwieńczeniem zdobytych dotychczas doświadczeń i wiedzy. W typografii ważne jest jednak zachowanie dystansu do swojej pracy, więc prezentacja jest skromna i rzeczowa.

Głównym założeniem projektu jest opracowanie kroju pisma do składów wszystkich obszarów nauki oraz do działań promocyjnych nauki i wyników badań. Powstała w efekcie rodzina pism Poli dostosowana do wymagań współczesnych zróżnicowanych mediów reprodukcji (ekranowych i drukowanych). Wypracowany krój o dyskretnej osobowości może mieć udział w odświeżeniu komunikowania wiedzy i wymiany informacji.

 

Ewa Martyniszyn
Katedra Sztuki Mediów
Czas cykliczny
wydruk na papierze barytowym
2018

Martyniszyn Ewa – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl

W Czasie cyklicznym odnalazłam formułę dla wypowiedzi w formie fotografii, które wykonałam szesnaście lat temu, tworząc z nich fotomontaż. Zauważyłam wtedy cykliczność natury i powtarzalność wydarzeń odmiennych, odległych w czasie, a jednocześnie będących do siebie podobnych. Odzwierciedlenie tego spostrzeżenia odnalazłam w greckiej koncepcji czasu Złotego Wieku oraz w biologicznym zjawisku zwanym mikrochimeryzmem embrionalno – matczynym, zazębiającym czas przeszły z przyszłym w organizmie matki i jej dziecka. Praca wyraża także osobiste wyobrażenie dotyczące czasu, w którym połączyłam gręcką koncepcję z pojęciem czasu liniowego, gdzie każdy nowy byt tworzy oddzielny cykl życiowy – kolejne koło poruszające się
w przód, w stronę przyszłości.

 

Piotr Masny
Katedra Sztuki Mediów
Próbkowanie
papier grawerowany laserowo, złoty grawer na czarnym papierze
2019

Masny Piotr – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

W pracy poruszyłem temat próbkowania – interpretacji rzeczywistości, dającej różne wyniki w zależności od przyjętych kryteriów, zasobu wiedzy, możliwości technicznych. To, co odbieramy zmysłami, jest tylko interpretacją tego, co nas otacza…

Praca ta ma dla mnie szczególne znaczenie. Zapoczątkowała cykl prac wiążących moją twórczość graficzną z dźwiękiem, którym zajmuję się w swojej działalności dydaktycznej i komercyjnej.

 

Michał Matoszko
Katedra Projektowania Graficznego
The Monstrum Band
grafika komputerowa
100x70cm
2016

Matoszko Michał – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Pomimo, że zapewne nie jest mój najlepszy plakat to bardzo cenię sobie tą realizację do spektaklu muzycznego The Monstrum Band, który powstał na zamówienie Teatru Lalki i Aktora „Kubuś” w Kielcach. Przedstawienie jest mroczną wariacją na temat historii Frankensteina. To ekscentryczny muzyczny, eksperyment, kolaż, zatopiony w surrealistycznej aurze, gabinet osobliwości, który swobodnie żongluje konwencjami i jest swoistym katalogiem istot połączonych wspólnym mianownikiem – każda jest sztucznym tworem człowieka. Świadome powoływanie się na prostotę punkowej energii, jej moc i siłę, szybkość wykonania, poszarpaną, pełna defektów „złą” estetykę destrukcji i recyklingu, kolażu, ksero, gdzie powycinana z gazet typografia przypomina anonimy z żądaniem okupu, ma oczyszczającą moc destylacji złej energii.

 

Barnaba Mikułowski
Katedra Sztuki Mediów
Efekt obserwatora
instalacja

Mikułowski Barnaba – przejdź do strony
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Efekt Obserwatora to instalacja artystyczna, która daje poczucie obcowania z nieznaną ale przyjazną formą życia. Cybery, będące obiektami instalacji, podobnie jak tamagotchi, są czymś w rodzaju elektronicznych pupili. Wyróżniają się tym, że potrafią odbierać bodźce wizualne i dźwiękowe z realnego otoczenia, a cudza opieka nie jest im niezbędna. Dzięki zaawansowanej technologii Cybery dokonują analizy obrazu i dźwięku na żywo. Budując z widzem relację eksponują nowe zachowania. Sprawiają wrażenie zainteresowanych otoczeniem i aktywnie reagują na muzykę. Efekt Obserwatora stanowi dzieło pracy doktorskiej w dziedzinie sztuk plastycznych, w dyscyplinie sztuk pięknych.

 

Andrzej Moczydłowski
Katedra Projektowania Graficznego
Album „Konrad Jarodzki” z serii Wrocławskie Środowisko Artystyczne
Album
22x24cm
2022

Moczydłowski Andrzej – przejdź do strony
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Projekt albumu jest wydawnictwem tworzącym już szesnastoletni cykl prezentacji wrocławskiego środowiska artystycznego. Wydawcą serii jest Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. Od początku istnienia ukazały się monografie m.in. Józefa Hałasa, Jana Jaromira Aleksiuna, Zbigniewie Horbowego, Wandy Gołkowskiej czy Zdzisława Nitki.

Album Konrada Jarodzkiego przybliża twórczość wybitnego wrocławskiego przedstawiciela polskiej sztuki II połowy XX i pocz. XXI w, współtwórcy „Grupy Wrocławskiej”. Na 124 stronach znalazło się blisko 130 reprodukcji prac i fotografii od wczesnych rysunków, grafik i obrazów olejnych po najbardziej znane dzieła z lat 80., 90. i XXI w.

Projekt całej serii wydawniczej łączy kompaktowy, funkcjonalny format z maksymalizacją prezentowanych dzieł artystów oraz typograficznymi rozwiązaniami zachowującymi duży stopień uniwersalności stylistycznej i skutecznego przybliżania tekstu monograficznego wraz z tytulariami, wyróżnieniami, przypisami i podpisami.

Seria albumów oparta została na ścisłym wyborze najważniejszych prac z każdego okresu twórczości. Kluczem były wyraziste relacje przedstawianych dzieł w kontekście narracji tekstowej oraz rytmu następujących rozdziałów w budowaniu skutecznego przekazu treści i formy.

Istotne były obserwacje struktury, hierarchii i wybranych wyróżnień prezentujących etapy twórcze w formie publikacji albumowej.

 

Christopher Nowicki
Katedra Grafiki Artystycznej
Locomotive from Series Entropy
mezzotinta
60x45cm
2001

Nowicki Christopher – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

W 2000 roku rozpocząłem serię grafik w technice mezzotinty, które są studium starych, opuszczonych maszyn. Pierwszą odbitka z tej serii to Lokomotywa. Cztery maszyny tego cyklu reprezentują pojęcie entropii, czyli tendencji wszystkiego do powrotu do stanu naturalnego. Ta konkretna lokomotywa istnieje w obszarze wiejskim w Skagway na Alasce i zainspirowała mnie do przemyśleń na temat życia. Tak więc ta grafika nie jest o starych maszynach, ale o przemijalności życia. O tym, że rzeczy nie są tu na zawsze i że powinniśmy brać to pod uwagę w naszych codziennych działaniach. My również nie jesteśmy tu na zawsze.

 

Ireneusz Olszewski
Katedra Sztuki Mediów
Izohipsy 3
sgraffito w papierze
2020

Olszewski Ireneusz – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Zważywszy na ilość środków użytych a zwłaszcza technikę laserową sterowaną komputerem, prace można śmiało ulokować w obszarze intermedialnym.

 

Grzegorz Osowski
Katedra Projektowania Graficznego
Znaki
druk cyfrowy
100x70cm
2020-2023

Osowski Grzegorz – przejdź do strony
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Praca prezentuje znaki zaprojektowane na przełomie ponad dwóch lat w studiu projektowym Kolektyf. The Best Of to kompilacja najlepszych znaków z różnych systemów, projektowanych w oparciu o różne kroje pisma. Jednocześnie różnorodność form prezentuje coś, co w potocznym języku nazywa się często stylem, wyróżnia osobowość projektanta.

 

Łukasz Paluch
Katedra Projektowania Graficznego
Przegląd Sztuki Survival – projekt plakatów
plansza
100x70cm
2007-2022

Paluch Łukasz – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Survival to artystyczne przedsięwzięcie obliczone na maksimum konfrontacji z widzem, realizowane w przestrzeni publicznej Wrocławia poza instytucjami wystawienniczymi.

Do przeglądu były wybierane co roku inne, ale jednocześnie zawsze zapomniane, opuszczone, uśpione i wymagające odczarowania przestrzenie Wrocławia. Na nowo zdobyte i oznaczone zyskiwały nowy wymiar. Ożywały za sprawą rozmaitych strategii twórczych: performansu, instalacji, działań parateatralnych, projektów multimedialnych.

Projekt identyfikacji wizualnej Survivalu to najdłuższa cykliczna realizacja przy jakiej miałem okazję pracować. Przygotowanie plakatu do każdej z edycji było dla mnie stymulującym procesem myślowym i polem do eksperymentów formalnych. Każdego roku wymyślałem wizualną tożsamość Przeglądu na nowo, podchodząc do pracy tak, jakbym wykonywał realizację artystyczną na samą wystawę. Bez obawy przed użyciem niedopowiedzeń i wieloznacznością przekazu.

 

Tomasz Pietrek
Katedra Projektowania Graficznego
Instalacja złożona z obiektów-lightboxów, zestaw grafik podejmujących problematykę społeczno-polityczną
mieszana
100 x 70 cm
2020-2023

Pietrek Tomasz - przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Instalacja składa się z 5 grafik oraz obrazu na płótnie, odwołująca się do okresu pandemii oraz wojny w Ukrainie. Dzieła celowo eksploatują elementy przedstawieniowe i nieprzedstawieniowe, próby obiektywizmu i emocjonalnego subiektywizmu. Wymieszanie warstw pozwala na tworzenie niezwykłego „krajobrazu”, który jest niczym innym, jak kroniką własnego powstawania.

W skład instalacji wchodzą :
Racing, 2021, technika własna, obiekt, druk cyfrowy
Współczesny wyścig – zbrojeń w obszarze medycyny. Obraz nawiązuje do myśliwca-samolotu-statku kosmicznego usytuowanego na pasie startowym. Kolorystyka utrzymana w barwach narodowych USA (flagi amerykańskiej). To współczesna konfrontacja imperialistyczna „na szczepionki”.
Dragon's Embrace, 2021, technika własna, obiekt, druk cyfrowy
Obraz ukazuje chińskiego smoka, który jest zbudowany ze strzykawek. Praca nawiązuje do współczesnej imperialistycznej polityki. Jad smoka może mieć właściwości lecznicze ale również toksyczne w zależności od eksperymentów laboratoryjnych i interesów międzynarodowych.Women's rights. Poland 2020, 2020, technika własna, obiekt, druk cyfrowy
Obraz inspirowany protestami kobiet, które odbywały się w Polsce jesienią 2020 roku, w czasie drugiej fali pandemii. Okładka nagrodzona na Międzynarodowym przeglądzie prasy Society for News Design SND.

 

Marta Przeciszewska
Katedra Projektowania Graficznego
36 Days of Type

Przeciszewska Marta – przejdź do strony
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Praca powstała jako odzew na międzynarodowy projekt zrzeszający projektantów zainteresowanych szeroko pojętą typografią.

W moich pracach najbardziej interesuje mnie poszukiwanie balansu między geometrią, a organicznością, w celu znalezienia formalnego charakteru litery jako znaku.

Praca ta znalazła się na wystawie, gdyż najwierniej pokazuje co w projektowaniu sprawia mi najwięcej frajdy.

 

Paweł Puzio
Katedra Grafiki Artystycznej
Gamma z cyklu Sleeping Gods
wydruk pigmentowy
140x100cm

Puzio Paweł – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Sleeping Gods
Sleeping Gods jest cyklem wydruków cyfrowych o formacie 140cm x 100 cm przedstawiające portrety sztucznych ogólnych inteligencji w spersonifikowanej formie. Kompozycję są luźno inspirowane ikonami chrześcijańskimi i mają na celu stworzenie wizji pewnej mitologii w rzeczywistości po osiągnięciu stanu osobliwości technologicznej. Punktem wyjściowym do stworzenia grafik były rozważania na temat tego czy samoświadome formy sztucznej inteligencji mógłby powstać spontanicznie, samoczynnie. Czy możliwe byłby ich narodziny w morzu chaosu danych i informacji, analogicznie do narodzin Uranosa i Gaji w mitologii greckiej? Racjonalnie, taka sytuacja wydaje się być niemożliwa, ale jest jednocześnie niezwykle interesująca. Idąc za cytatem Iana McDonalda “Każda forma sztucznej inteligencji, która jest na tyle bystra, żeby przejść test Turinga – jest również na tyle bystra, żeby wiedzieć, że powinna ten test oblać”, hipotetycznie może ukryte lub uśpione AGI towarzyszą nam już teraz. Powyższe rozważania doprowadziły do poszukiwań i badań nad organicznymi, generowanymi komputerowo strukturami wizualnymi, który mogłyby być odpowiednie do stworzenie opisywanego cyklu grafik portretowych. Obszarem tematycznym o takim potencjale okazał się być automat komórkowy.

Automat komórkowy jest systemem, który generuje różne stany komórek na siatce według ustalonych wcześniej zasad. System ten dobrze sprawdza się w przełożeniu na grafikę cyfrową, gdzie odpowiednikiem komórki jest pojedynczy piksel. Na potrzeby projektu napisany został program w języku JavaScript generujący narastające wzory pikseli według ustalonych reguł. Do systemu został dodatkowo wprowadzony szum, którego poziom może być regulowany, w celu wprowadzenia zróżnicowania i przypadkowości do generowanych form. Same formy są generowane w sposób ciągły, wraz z powstaniem każdego nowego pokolenia pikseli system analizuję swój stan i generuję nowe piksele zależnie od położenia i wartości RGB poprzednich pikseli. Wygenerowane w ten sposób zróżnicowane, pikselowe wzory zostały zapisane i posłużyły jako budulec do stworzenia przedstawionych na portretach postaci. Zastosowane środki wyrazu mają swoje źródło w cyfrowym procesie generatywnym co pozwoliło na zbudowanie obrazów pokrewnych formalnie z założeniami ideowymi całego cyklu. W konsekwencji, powstał zestaw postaci przedstawiających odpowiedniki samoświadomych bytów, ale istniejących w przestrzenii cyfrowej.

‘Gamma’ jest grafiką, która uważam za najbardziej udaną z całego cyklu. Seria ‘Sleeping Gods’ stanowiła istotny dla mnie wkład z zestaw prac, które pozwoliły mi na otrzymanie stopnia naukowego doktora. Cała seria jest wynikiem opracowania pewnego dialogu pomiędzy moją własną, indywidualną wrażliwością artystyczną, a procesami generatywnymi i automatycznymi. Jest to postawa, która cały czas kontynuuję w swoich poszukiwaniach twórczych i uważam, że grafika ‘Gamma’ najtrafniej ją wyraża.

 

Irmina Rusicka

Katedra Sztuki Mediów
Grób dla mamy
druk pigmentowy na papierze muzealnym
2021

Rusicka Irmina – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Próbując uporać się z doświadczeniem osobistej straty, Irmina Rusicka podjęła się stworzenia projektu grobu dla niedawno zmarłej matki. Stan żałoby staje się przyczynkiem do poszukiwania odpowiedniej formy upamiętnienia – możliwie dalekiej od współczesnej kamieniarskiej konfekcji. Projekt ten można nazwać antypomnikiem, bowiem propozycja artystki odwraca typowy porządek tego, co rozumiemy jako pomnik nagrobny – zamiast rozbudowanej formy naziemnej pojawia się prosta, kamienna sadzawka okolona ramą.

Stałość płyty nagrobka ustępuje migotliwej tafli wody, gościnnej dla drobnych żyjątek i spragnionych ptaków. Co więcej, grób staje się w ten sposób przestrzenią, która żegnając jedno istnienie, robi miejsce dla innych. W odróżnieniu jednak od historycznych realizacji sztuki sepulkralnej, w których woda odgrywa główną rolę – jak chociażby sadzawki lustrzane (będące częścią kompleksów tak wystawnych jak Tadź Mahal czy tak ekscentrycznych jak Mauzoleum Bema) – projekt Rusickiej nie zakłada obiektu, dla którego tafla wody miałaby być lustrem. W tym ujęciu, unikającym patosu i zaprojektowanej dramaturgii, sadzawka odbija to, co jest jej dane spoza jej ram – przyrodę, zarysy okolicznych nagrobków i wreszcie – wiszący nad nią wycinek nieba.

autorstwo opisu: Anna Mituś i Aleksy Wójtowicz

Praca powstała w ramach projektu Nagi Nerw. Studio mistrzyni: Rajkowska w BWA Wrocław w 2021 roku.

 

Stanisław Sasak
Katedra Sztuki Mediów
Time
digital graphics, computer Amiga 2000
1989

Sasak Stanisław – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Praca została wykonana w 1989 roku na komputerze Amiga 2000 za pomocą programu Deluxe Paint 3.0. w rozdzielczości 320 x 240 pix. W 1990 roku zdecydowałem się ją wysłać na bardzo prestiżowy konkurs towarzyszący Międzynarodowemu Festiwalowi poświęconemu sztukom komputerowym ARS ELECTRONICA w Linzu / Austria. Praca uzyskała wyróżnienie i była dla mnie oprócz satysfakcji ogromną motywacją do dalszej pracy w dziedzinie nowych mediów.

 

Artur Skowroński
Katedra Projektowania Graficznego
Bad Religion, Fire is Sexy, War is Bad
druk
100cmx70cm

Skowroński Artur – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Spośród moich działań projektowych wybrałem plakat. Traktuję go nie tylko jako nośnik myśli czy informacji. Za jego pomocą opowiadam o istotnych zjawiskach, czy wydarzeniach z życia społecznego, politycznego. Plakatem chcę zwrócić uwagę odbiorcy, zatrzymać go, zaintrygować, pobudzić do refleksji, a czasami zachęcić do działania. Mój wybór padł zatem na dialog z odbiorcą, który rozgrywać się może również poza płaszczyzną plakatu. Chciałbym jeszcze zwrócić uwagę na użyte przeze mnie środki stylistyczne, zmienia się tutaj akcent z lapidarnych, atonalnych, twardych form na rozproszone, strukturalne, niedopowiedziane kształty szablonowe.

 

Joanna Skrzypiec
Katedra Projektowania Graficznego
O emocjach tworzenia. Zaproszenie do unikatowego świata

Skrzypiec-Żuchowska Joanna – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

„O emocjach tworzenia” Zaproszenie do unikatowego świata.

Iwona Siewierska

160 stron, format 230 x 160 mm, środek: druk offsetowy, okładka: letterpress

Książka „O emocjach tworzenia”… napisana przez Iwonę Siewierską, kolekcjonerkę współczesnej ceramiki unikatowej i zaprojektowana przez Joannę Skrzypiec-Żuchowską została wydana w trzystu egzemplarzach przez Fundację Unikat. Pozycja ta oprawiona jest w bawełnianą, tłoczoną okładkę, zawierającą porcelanowy element stworzony przez profesora Mirosława Kocińskiego. Karty okładki tłoczone były na ponad stuletnich prasach w pracowni absolwentki wrocławskiej ASP – Dagmary Świątek. Sama książka zaś to przystępne kompendium wiedzy o współczesnej ceramice unikatowej, przewodnik i poradnik, zachęcający do tworzenia własnych kolekcji sztuki.

Książka została doceniona na prestiżowych, międzynarodowych konkursach, zdobywając m.in. Srebrną nagrodę na Indigo Design Award 2020 i brąz na European Design Awards 2020.

 

Robert Sochacki
Katedra Sztuki Mediów
Współpraca Bogna Hall
Las Granica
kompozycja instalacyjna
2023

Sochacki Robert – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Sochacki pracując nad kontekstami sztuki światła, popycha kierunki jej interpretacji w stronę komentarzy ważnych tematów życia codziennego. Jak mówi, szuka kontekstów społecznych, politycznych, zagląda z różnych perspektyw poszukując styku pomiędzy dziełem sztuki a przestrzenią jego prezentowania. Nie tylko rozszyfrowuje te konteksty ale jeszcze tworzy kody interpretacji, by widz korzystając z nich mógł odszukać swoją codzienność. Projekt Las Granica jest kompozycją instalacyjną współtworzoną z badaczką migracji ludności Bogną Hall.

Artykuł:

„Death and solidarity in the ‘graveyard’ at the Belarus-Poland border” Bogna Hall https://www.opendemocracy.net/en/odr/yemen-refugees-belarus-poland-border-eu-death-solidarity/

Bogumiła Hall jest adiunktem w Instytucie Kultur Śródziemnomorskich i Orientalnych Polskiej Akademii Nauk. Jej obecny projekt skupia się na transnarodowych podróżach jemeńskich uchodźców. Jej badania są finansowane przez polskie Narodowe Centrum Nauki. https://www.opendemocracy.net/en/author/bogumila-hall/

Ostatnie moje prace prezentowane na wystawach w ASP Gdańsk były komentarzem codziennego życie w Polsce. Moją interpretacją stanu. Instalacji Flaga, czy Protestu Kobiet, Protest ma wiele twarzy, który reprezentowany przez działalność projektu One Night Public Gallery pokazywany był w ramach sympozjum Death of the Patriarchy. Manifestos / Revolution is Now. Tym razem jest podobnie.

 

Anna Stępkowska
Katedra Projektowania Graficznego
Bujak z odbiciem
obiekt przestrzenny trójwymiarowy, materiał: płyta mdf, wydruk cyfrowy, folia lustrzana
130x130cm (1 szt), 60x60cm (2 szt)
2023

Stępkowska-Nowak Anna – przejdź na stronę 
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Praca poświęcona prof. Wandzie Gołkowskiej i Janowi Chwałczykowi nawiązuje dialog z miejscem i jego energią moje obiekty ją współtworzą eksperymentuje ze skalą, deformacją, iluzją posługuje się oszczędnymi środkami wyrazu linie tworzą napięcia zwielokrotniam i zniekształcam ich obraz w lustrzanym odbiciu podejmuję istotny temat dotyczący zagadnienia percepcji trójwymiarowe obiekty pełnią funkcję instrumentu pobudzającego wrażenia odbiorcy.

 

Jacek Szewczyk
Katedra Grafiki Artystycznej
CM Udrycze
79,5x59,5cm
2016

Szewczyk Jacek – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Grafika zatytułowana – Udrycze – jest zapisem pamięci lata spędzonego na Roztoczu w domu Ogrodnika pośród drzew owocowych i drabin przystawionych do gałęzi jabłoni.  Wielka szkoda, że papier odbitki nie oddaje zapachów sadu rozgrzanego sierpniowym słońcem. Ale ile razy patrzę na – Udrycze – zdaję sobie sprawę, że obrazy, dźwięki i zapachy tamtego lata zawsze powracają.

 

Agata Szuba
Katedra Sztuki Mediów
Playground [Neverending]
Instalacja interaktywna
Film, performance,
Basen dmuchany wypełniony piłkami
Fotografia wielkoformatowa
2018

Szuba Agata – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Instalacja interaktywna Playground [Neverending] ma na celu przypomnienie o tym co istnieje tylko w sferze wewnętrznej, co z założenia powinno pozostać w ukryciu. Odnosi się do zagadnienia „Być we właściwym miejscu, we właściwym czasie” a dokładniej jest próbą jego interpretacji. Miejsce z założenia przeznaczone dla dzieci zostaje zaadoptowane przez osoby starsze. To oni decydują o charakterze swojej obecności, są reżyserami akcji, mając możliwość obudzenia emocji schowanych głęboko w podświadomości.
Gra wizualna anachroniczności miejsca, w założeniu niestosownych zachowań buduje nową konwencję obrazowania rzeczywistości, odkrywanej na nowo, jest również wyobrażeniem realności, przeniesieniem do magicznego świata, który został zapomniany.

 

Agnieszka Talik
Katedra Sztuki Mediów
OVERGROWTH
animacja
2021

Talik Agnieszka – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Animacja pod tytułem „Overgrowth” to praca autorstwa Agnieszki Talik będąca artystycznymi poszukiwaniami w obrębie zagadnień Sztuki Mediów opartych na działaniach wizualno-abstrakcyjnych.

Festiwalowa, abstrakcyjna animacja wykonana w technice grafiki trójwymiarowej przedstawia falujące i zmieniające kolory "porosty", stworzone za pomocą efektów cząsteczkowych wygenerowanych w środowisku symulacji cząsteczkowych. Cykl to kompilacja indywidualnych rytmów cząsteczek, poruszających się w różnych kombinacjach przypadkowych kształtów i kolorów złączone w całość, która obrasta strukturę przypominającą tunel. Elementy te przypominające organiczną masę, hipnotyzują i wciągają widza, ożywiając martwą przestrzeń, intrygując kolorem i kształtem. Obrośnięty wizualizacją tunel dodatkowo odrealnia doświadczenie, któremu zostaje poddane oko. Celem animacji jest doświadczenie uczucia transcendencji, wizualnej podróży i zanurzeniu się w abstrakcji oferowanej przez wirtualnie wygenerowany obraz.

Overgrowth Animacja to tylko mały, reprezentacyjny fragment dłuższego i o wiele większego cyklu prac autorki na który składają się dwie abstrakcyjne wielkoformatowe projekcje festiwalowe Kinomural, wystawa autorska dwunastu grafik zatytułowanych „Porosty” oraz dwuosobowa wystawa autorska „Olej w trójwymiarze” będąca dwoma eklektycznymi cyklami prac (7+7 grafik) oraz projekcją wielkoformatową zrealizowana w tej samej technice. Mimo tego, Overgrowth jest najbardziej reprezentacyjnym przykładem starań autorki na polu twórczym i najlepiej oddaje ideę oraz nakład pracy dedykowany tej eksperymentalnej technice, w której prowadzone są wieloletnie poszukiwawczo-kreatywne działania artystki.

 

Aleksandra Trojanowska
Katedra Sztuki Mediów
Oderwane od Ciebie
filmy, cykl etiud

Trojanowska Aleksandra – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Filmy opowiadają o tęsknocie, smutku, poczuciu straty, bezsilności, które uzupełnia zachwyt nad innym bytem. W całej tej bezradności i niemożności porozumienia świata człowieczego i nie-ludzkiego, czai się czułość, a negatywnym odczuciom towarzyszy zrównoważona doza podziwu i ekscytacji tym, co (nie)widoczne, faktem istnienia “innego”. Tytuły etiud także stanowią część narracji – kolejność ekranizacji może być dowolna, rzucając nowe punkty widzenia czy konteksty tej samej historii. Nazwy poszczególnych wideo w kolejności losowej:

  • widzę Cię z całych sił (00:03:16)
  • myślę o tym ze smutkiem (00:03:54)
  • oddziel jasne od słońca (00:03:21)
  • każde Ty jest silniejsze ode mnie (00:03:26)
  • ile mnie jest (00:02:53)

To, co wnosi pierwsza opowieść wizualna, przenosi się na rozwinięcie i zakończenie całości cyklu. Tytuły celowo zostały pozbawione znaków interpunkcyjnych oraz wielkich liter na początku – ich kolejność nie ma być oczywista ani zdefiniowana. To rozważania otwarte – bez początku i bez końca. Opowieści zostały wyrwane z szerszego kontekstu, w jakim toczy się pokazywane życie, a nadana nazwa ma jedynie sugerować przypuszczalną treść ekranizacji lub stanowić komentarz dla narracji wizualnej i lirycznej w danym filmie. Cykl można przykładowo czytać jak wypowiedzi:

Myślę o tym ze smutkiem, oddziel jasne od słońca.

Widzę Cię z całych sił: każde Ty jest silniejsze ode mnie.

Ile mnie jest?

 

Każde Ty jest silniejsze ode mnie – ile mnie jest?

Oddziel jasne od słońca.

Myślę o tym ze smutkiem, widzę Cię z całych sił.

 

Ile mnie jest! Widzę Cię z całych sił.

Każde Ty jest silniejsze ode mnie?

Oddziel jasne od słońca! Myślę o tym ze smutkiem.

 

Poszczególne prace cyklu układają się w opowieść między bytami – o człowieku i indywidualności pozostałych form życia. Filmy wynikają z siebie nawzajem, stanowiąc kontynuację (choć mogą także funkcjonować niezależnie). Narracja nie jest prowadzona linearnie. Ujawnia swoisty przekrój relacji ludzi z naturą i wykreowanym przez nich światem.

 

widzę Cię z całych sił              (3’16’’)
Film wprowadza w sferę bliskości, ujawniając próbę nawiązania kontaktu z królestwem roślin. Wielopoziomowość wiersza proporcjonalnie przekłada się na warstwę wizualną. Interpretacja połączenia obu sfer jest mocno subiektywna, jednak niezależnie od jej kierunku – pytanie o współistnienie (czy to z rośliną, czy z innym człowiekiem) i wartości, wysuwa się na prowadzenie. To postulat nowego rozumienia i przedstawiania świata. Zarówno obraz, jak i wypowiadane słowa, stanowią próbę nawiązania kontaktu z intymnym światem roślin. Odczytywany przeze mnie tekst jest fragmentem wiersza Wisławy Szymborskiej.

 

myślę o tym ze smutkiem        (3’54’’)

To kolejny eksperyment intermedialny, w którym nie tylko narracja jest istotna (dźwiękowa czy obrazowa) – liczy się tu przede wszystkim stosunek do zarejestrowanego materiału oraz autentyczność przedstawionego w nim świata. To swego rodzaju performance na żywo, który odgrywają rejestrowane bezkręgowce. Główną rolę w nagraniach odgrywają półtransparentne skoczogonki (Collembola), tworzące gromadę stawonogów. Bezokie sześcionogi podświetlone od spodu, według moich intencji powinny wprowadzić delikatny stan niepokoju. Przyżyciowa obserwacja ich pracujących organów wewnętrznych w połączeniu z komentarzem słownym, wdrażają stopniowo nostalgię i zadumę. Do przedstawionego w zapisie cyfrowym życia wykorzystałam utwór Mirona Białoszewskiego.

Odczytuje go Michał Mitek, a pojedyncze szepty Daniela Rutkowskiego stanowią delikatne wsparcie głosu wiodącego.

 

oddziel jasne od słońca    (3’21’’)

Jest opowieścią o relacjach międzyludzkich. Zestawiłam ze sobą organiczne obrazy kolonii bakterii (pofałdowane i pomarszczone bladożółte struktury) z syntetycznymi banknotami. W szalce Petriego wyłożonej agarozowym podłożem biologicznym z pożywką, odcisnęłam kilka banknotów (subtelny fizyczny kontakt substrat-banknot). Po kilku dniach w szalkach pojawiły się pojedyncze drobne kolonie, a po tygodniu inkubacji wypełniały już niemal całą dostępną powierzchnię, tworząc charakterystyczne tekstury. Te same banknoty, z których wyrosły bakterie, zostały następnie nagrane. To symboliczny zabieg nawiązujący do próżności i zepsucia. Istotną rolę odgrywa również egocentryzm

z ignorancją, zarówno w kontakcie z drugim człowiekiem jak i z naturą (biologia vs artefakt). Symboliki w nagraniu jest więcej, jednak wydaje mi się ona dość klarowna, więc uniknę opisywania całego nagrania. W zależności od bagażu doświadczeń odbiór kompozycji jest subiektywny, więc interpretacja również powinna być indywidualna. Dopełnieniem jest wiersz Tadeusza Różewicza, odczytywany przez Daniela Rutkowskiego. Głosu wspierającego w epizodycznych szeptach udziela Michał Mitek.

 

każde Ty jest silniejsze ode mnie     (3’26’)

Bezkształtne formy, gęsta zawiesina i dla wielu obrzydliwe wręcz bezkręgowce obłe, pozornie nie mają wiele wspólnego z hołdem dla życia. Oślizgłe, wijące się nicienie (Nematoda), ruchliwe orzęski (Ciliata), dziwaczne protisty i bakteryjno-resztkowa zupa, nawiązują do prapoczątku. Realizacja, mimo iluzorycznej odrazy, powinna zahipnotyzować widza. Fuzja barw, pudrowych kolorów i mocnych kontrastów, nawracające w ujęciach rozszczepienie światła i zanikająca ostrość, tworzą baśniową atmosferę. Początkowo wideo może się wydawać turpistyczne. Zarówno treść literacka, jak i dobór kadrów w pewnym stopniu nawiązują do przemijania, rozkładu, poczucia wstrętu i odrzucenia

przez kulturę wysoką. Realizacja nie odnosi się jednak do kultu brzydoty – każde istnienie jest piękne! Poczucie piękna jest bardzo subiektywne, ale czy można uznać życie za “gorsze” tylko dlatego, że nie jest naszym własnym? Wbrew pozorom “robale” wcale nie są obrzydliwe, a postrzeganie ich w ten sposób jest jedynie wyrazem biologicznego odruchu behawioralnego. Jest on uwarunkowany wolą przetrwania i poczuciem bezpieczeństwa – dla pierwotnego człowieka liczne bezkręgowce były niebezpieczne (pająki, skorpiony, skolopendry). W obecnym świecie obserwacja tych organizmów nie powinna jednak budzić odrazy. Natura z natury nie jest zła – to jedynie ludzka kategoria. Tak samo nie sposób stwierdzić, czy natura jest dobra. W moim odczuciu powinniśmy jednak traktować ją z należytym szacunkiem, właśnie przez uznanie jej za najwyższe dobro. Wówczas piękno = dobro = natura. To specyficzny zachwyt nad

istotami, z którymi dzielimy świat i środowiskami, jakie zamieszkują. Ulotność czasu, nieważność jednostki

i trudna relacja człowiek-natura stanowią tu sedno. Poezję recytuje Lucyna Rutkowska.

 

ile mnie jest            (2’53’’)

Enigmatyczne kadry, fragmenty piór, sierści, roztwory wodne, minerały, pyłki, koralowce. Gra cieni i świateł. Ogród powietrzny, ogród podwodny, ogród skalny. Wszystkie te elementy składają się na nieokreślony ekosystem senny, tajemniczy wszech-system. Zjawiska na granicy relacji obraz-dźwięk łagodnie wprowadzają w duchowy nastrój utworów literackich. Przenikające się wątki egzystencjalne oraz analogie obrazu i słowa mają na celu wywołać intensywne emocje. Podobnie jak we wcześniej wymienionych pracach wideo, pogłębiona interpretacja powinna pozostać sprawą indywidualną – zarówno części wizualnej, jak i poetyckiej. Oszczędny opis realizacji jest świadomy, nie chcę narzucać lub ograniczać odbioru prac, które i tak są już wystarczająco zsubiektywizowane i nacechowane biocentryzem. Utwory Krystyny Miłobędzkiej odczytuję ja, wspólnie z Dorotą Bujak.

 

Cykl nagrywany przy wykorzystaniu technik mikroskopowych oraz obiektywów makro powinien być pokazany na dużym ekranie. Celem jest maksymalne powiększenie mikrostruktur i ich skontrastowanie z rozmiarem odbiorcy, małego i bezradnego wobec na co dzień niewidzialnego życia.

 

Anna Trojanowska
Katedra Projektowania Graficznego
Upojenie administracyjne 02
litografia na marmurze
52x72cm
2022

Trojanowska Anna – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Każdego roku pracuję nad jednym cyklem litografii pod wspólnym tytułem. Tytuł ubiegłorocznego cyklu – UPOJENIE ADMINISTRACYJNE – zaczerpnęłam z powieści “Biesy” Fiodora Dostojewskiego. Ta figura retoryczna opisuje szaleństwo biurokratyczne. Upojenie administracyjne to moment, w którym nawet niewielka pozorna władza (urzędnika w okienku, kasjera,…) powoduje poczucie wszechmocy. “Upojony” rozkoszuje się tymczasowym substytutem władzy nad petentami. Iluzoryczna władza czyni go we własnych oczach niezwykle ważną osobą. Osobą, od której decyzji wiele zależy, chociaż zwykle to „dużo” to błaha sprawa.

Nadmierna biurokracja i ubieranie treści w procedury, procesy i inne zazwyczaj bezsensowne okoliczności formalne, powoli przygniatają to, co powinny chronić. I nie ma czasu i energii na naprawdę ważne rzeczy.

Grafika otrzymała następujące nagrody:

I Nagroda oraz Nagroda Prezes OW ZPAP, III Ogólnopolski Konkurs Graficzny Grafiteka 2022, (Warszawa, Polska) – 2022

I Nagroda, Tirana International Biennale of Graphic Art (Tirana, Albania) 2022

Wyróżnienie Honorowe, 26. Wschodni Salon Sztuki, Lublin (Lublin, Polska)

 

Przemysław Tyszkiewicz
Katedra Grafiki Artystycznej

Tyszkiewicz Przemysław – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu

 

Małgorzata Warlikowska ET BER
Katedra Grafiki Artystycznej
Toksyczny Portret
szamot z porcelitem serigrafia wypalana w 860C

Warlikowska Małgorzata – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Jedna z serii rzeźb składający się na projekt Toksyczny Lizak.

Całość projektu była pokazana na wystawie o tym samym tytule w Galerii Miejskiej w 2018r.

Projekt dotyczył ubóstwa, biedy i podłoża sołecznego i ekonomicznego tych zjawisk.

Ta praca jest dla mnie szczególna bo zawiera wszystkie elementy charakterystyczne dla tego projektu łącznie z wibrującą żółcią , którą tak trudno uzyskać w szkliwach ceramicznych.

 

Rafał Warzecha
Katedra Sztuki Mediów
Różowy patriarchat (cykl: Autopercepcje — okres różowy)

Warzecha Rafał – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Czymże jest to co stanowi kwintesencję naszego bytu? Gdzie jest kres naszej maski a początek emanacji naszego prawdziwego jestestwa? Ekstrakcja formy i ukazanie desygnatu hipostazy — oto cele, które przyświecały twórcy w konstrukcji sceny, pozornie spokojnej, a jednak pełnej eksplozji skojarzeń. Symbolizm dzieła jest iście idiosynkratyczny i każdy może odczytywać w nim znaczenia skrajnie przeciwne, co jest zamierzonym działaniem artysty, który obudowuje swoje wewnętrzne sacrum konstruktem trywializmu. 

Idea uwidaczniania spektrum doznań poprzez pozorność statyczności przypomina formę słynnego dzieła “American Gothic”. Tu również pozornie statyczny obraz zapowiada dynamikę i suspens, który jak w horrorze, nie pozwala nam przejść obojętnie...

Skąd i z czym przychodzimy? Dokąd zmierzamy? Być może na te pytania jest w stanie odpowiedzieć nasza istota wewnętrzna, nasze ukryte prawdziwe “ja”, nasza hipostaza...

Artysta czeka na efekt swojej prowokacji, gdyż częścią jego dzieła jest wygenerowana fala emocji, jako, że odbiorca ma być rezonującym pudłem instrumentu jak powołał do życia. Obraz atakuje odbiorcę swym dualizmem zarówno w wymiarze być/działać, jak i dziś/jutro. Autorowi zależy na wzburzeniu w nas zwątpienia i refleksji, której celem jest odarcie nas z maski i fałszu w celu dostrzeżenia Prawdy.

 

Erik Waterkotte
Katedra Grafiki Artystycznej
Severed Limb Awaiting Nectar
pigment print on washi and rayon, collage, and hotfoil
43x52cm
2022-2023

https://www.erikwaterkotte.com

Ten wydruk odzwierciedla moje ostatnie wysiłki w zakresie mieszanych mediów integrujących fotografię studyjną, druk atramentowy na różnych niepowlekanych materiałach, kolaż i laminowanie folią na gorąco. Obraz ten wskazuje na moje zainteresowanie wierzeniami religijnymi i mistycyzmem i jest częścią serii inspirowanej Mandalami Ciała i Tybetańską praktyką Chöd.

 

Karolina Maria Wiśniewska
Katedra Projektowania Graficznego
Magazyn Cegła
książka – obiekt
2001-2021

Wiśniewska Karolina – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Autorska książka prezentująca 20 lat istnienia Magazynu materiałów Literackich Cegła. Książka jest zbiorem dokumentującym wszystkie numery magazynu wydane w latach 2001-2021. Opracowaniu towarzyszą teksty opisujące magazyn zarówno od strony literackiej jak i projektowej. Wydawnictwo podzielone jest na 3 części – klasyczną, zinową i eksperymentalną. Książka powstała w ramach stypendium MKidN w latach 2021-2022

Zupełnie przez przypadek zaprojektowałam moją pierwszą „Cegłę" był to numer Free (11) i był rok 2007. Niespodziewanie stałam się grafikiem tego czasopisma. Równie znienacka okazało się że robimy magazyn eksperymentalny.

Projektowanie książki Magazyn Cegła 2001-2021 było fantastyczną podróżą przez 13 lat pomysłów, fascynacji, eksperymentów.

 

Maja Wolińska
Katedra Sztuki Mediów
Psia trylogia – spacer z psem: Spacer z psem, Spotkaliśmy X, Śniąc psa
wideo
2013/2015/2022

Wolińska Maja – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Tworzące (aktualnie!) trylogię prace są efektem trzech odmiennych spotkań z tymi nie-ludzkimi towarzyszami ludzi.

Pies stał się żywym symbolem, metaforą i ekranem ludzkich marzeń, lęków, pragnień i mitów.

To spiętrzenie znaczeń, spod którego rzadko kiedy wygląda jeszcze żywa istota fascynuje mnie od dawna – stąd też taki rozstrzał czasowy prezentowanych prac.

Szczegółowe opisy każdej z prac znajdują się w folderach.

Załączam kadry i pliki wideo, większość z nich nie została opublikowana online.

Prace te pokazywane są od 2013 roku w trakcie wydarzeń w Polsce i za granicą.

- Spotkaliśmy X- pierwszą prezentację miało w trakcie wystawy Katalog Entropii Sztuki w Galerii Entropia we Wrocławiu w 2013 roku.

- Spacer z psem- prezentowany było pierwszy raz w trakcie wydarzenia Survival 13.Przegląd Sztuki Czyny Zabronione, w Koszarach Oddziałów Prewencji Policji we Wrocławiu w 2015 roku.

- Śniąc psa- zostało zaprezentowane w ramach programu 'On dogs, ashes and weeds" w Centrum Sztuki Santa Monica w Barcelonie w 2022. Wtedy też została pokazana cała trylogia.

 

Magdalena Wosik
Katedra Projektowania Graficznego
LEMON DE...
plakat, grafika cyfrowa
100x70cm
2020

Wosik Magdalena – przejdź na stronę
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (asp.wroc.pl)

Lubię ten plakat. To moja wypowiedź na temat coraz bardziej aktualny. To satyra na nadmierną konsumpcję i rabunkową gospodarkę. Siła plakatu polega na tym, że ekspresyjna graficzna metafora nie wymaga już dodatkowych komentarzy. Liczę na poczucie humoru widza. Sięgam po lekką formę po to, by ciężar gatunkowy problemu nie przygniótł nas czy raczej nie wycisnął do ostatniej kropli (łez).

 

Łukasz Butowski ASP Gdańsk, 
Prodziekan Wydziału Grafiki, kurator wystawy.

Jednym z podstawowych zadań jakie stawiane są przed pracownikami uczelni wyższych jest tzw. „misja”. Poza mniej lub bardziej osobistymi pobudkami jest to element pracy na uczelni jakiego realizowanie jest czystą przyjemnością. Rozpowszechnianie „krzewienie” sztuki i jej promocja. W tym przypadku mogę zakrzyknąć: „i to jakiej Sztuki!!!”, którą jej autorzy skromnie nazywają „The Best of – kompilacja”.

Artyści z Wydziału Grafiki i Sztuki Mediów Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, przygotowali prezentację, która swoją doskonałą jakością rzuca na kolana, zmusza do refleksji i wyciska łzy wzruszenia.

Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku ma wielki zaszczyt i przyjemność zaprezentować Państwu Wystawę, jaką mam nadzieję będziemy wszyscy długo wspominać, mając przy okazji poczucie dobrze spełnionej misji.

Łukasz Butowski ASP Gdańsk – przejdź na stronę

Wydarzenie na FB – przejdź do strony