Wystawa pokonkursowa laureatów 3. Studenckiego Konkursu im. W. Fangora:
Pola Gadowska oraz Szymon Poloczek

wernisaż: 05.10.2021, godz. 18:00
termin: 06.10 – 25.10.2021
miejsce: Galeria KMWT

Kuratorzy:
dr hab. Aleksandra Jadczuk, prof. ASP
dr hab. Arkadiusz Sylwestrowicz, prof. ASP
Karolina Ostojska
Max Gielniewski

powiązane z wydarzeniem – przejdź do strony

wydarzenie na fb – przejdź na stronę

broszura – pobierz (6 MB) pdf

W 2020 roku Galeria Kolekcji Fibak uczestnicząc w Ogólnopolskim Studenckim Konkursie Malarskim im. Wojciecha Fangora zorganizowanym przez Wydział Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku i Fundację Promocji Twórczości Wojciecha Fangora, wybrała dwoje młodych artystów: Polę Gadowską i Szymona Poloczka. W związku z niemożnością wystawienia artystów w Galerii Fibak, kuratorzy Karolina Ostojska i Max Gielniewski zdecydowali się na przyjecie propozycji ze strony ASP w Gdańsku, aby zorganizować wystawę w należącej do Akademii zabytkowej Zbrojowni. Ze strony gdańskiej ASP pomocnikiem kuratorów będzie dr hab. Aleksandra Jadczuk. Wystawa odbędzie się w terminie 6-25 października 2021 roku.

Konkurs
Jurorzy w trzeciej edycji konkursu dla młodych artystów, wyselekcjonowali do finału wielu kandydatów reprezentujących wysoki poziom, co sprawiło, że wybór nie był łatwy. Kuratorzy Karolina Ostojska i Max Gielniewski przyjeli dwa kryteria przy wyborze kandydatów: świadomość ciągłości historii sztuki, uwzględniając tradycje estetyczne z jednej strony i jednocześnie charakter współczesny „odzwierciedlenie czasu teraźniejszego”. Według tych kryteriów, wybrani artyści Pola Gadowska i Szymon Poloczek, reprezentują w swoich dziełach dwie różne dynamiki, dwie różne filozofie, które są reprezentowane przez najmłodszą generację malarzy.

Pola Gadowska
Urodzona w 1996 roku. Ukończyła Wydział Malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni Prof. Wojciecha Zubali. Zajmuje się malarstwem, tkaniną artystyczną oraz ceramiką. W swoich pracach łączy inspirację wycinankami ludowymi, tatuażami i graffiti.
W moich pracach już od dłuższego czasu czerpię inspirację z bogactwa sztuki ludowej. Inspirują mnie wzory tkanin, strojów, ich kolorystyka. Oprócz sfery czysto plastycznej sztuka ludowa ciekawi mnie jako zjawisko kulturowe. Szczególną kategorię sztuki ludowej stanowią dla mnie wycinanki. Skupiają one w sobie to, co najbardziej cenię w sztuce ludowej: szczerość, uproszczoną formę i prostotę przekazu. Zachwyca mnie również bogactwo różnych, odległych kultur, które przejęły tę technikę i to jak zmieniała się ona w czasie. W moich pracach sięgam do tych ludowych wzorów i łącze je z wzorami, które mnie otaczają i w jakiś sposób przykuwają moją uwagę. Są to na przykład zębatki, shurikeny- czyli rodzaj broni do ręcznego miotania, czy tribale- tatuaże inspirowane tradycyjnymi tatuażami plemiennymi. Staram się w ten sposób łączyć ze sobą różne motywy i tworzać prace, które opierają się na uproszczonym przedstawieniu rzeczy. W niektórych pracach, zainspirowana prostotą wycinanek, staram się tworzyć własne znaki, czy nawet własny język, który przemawiałby właśnie przez swoją prostotę. Wszystkie moje obrazy mają format kwadratu, ponadto wiele z nich czerpie z wycinanek ich symetryczność. Kolor, który traktuję jako nośnik emocji, ma w moich pracach duże znaczenie i razem z prostą formą tworzy składniki obrazu.

Szymon Poloczek (ur. 1994, Katowice)
W 2019 roku obronił Dyplom Licencjacki o tytule "Twarze sprzeciwu" (Galeria Sztuki Współczesnej BWA; Promotor: prof. dr hab. Józef Budka) w Pracowni Druku Płaskiego na Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. Obecnie kontynuuje studia na Wydziale Malarstwa w pracowni Prof. Zbigniewa Blukacza. Zajmuje się również realizacją filmów dokumentalnych, ostatni film pod tytułem "Idę do światła" nominowany był do nagrody głównej na festiwalu filmowym Kameralne Lato. Brał udział w wystawie Studencki Obraz Roku ASP w Katowicach (Galeria Rondo Sztuki). Laureat Ogólnopolskiego Studenckiego Konkursu Malarskiego im. Wojciecha Fangora.

"W moich obrazach używam charakterystycznych kolorów: żółci, błękitu i czerwieni. Zależy mi na tym, by pokazać, jak kolory rozlewają się, zmieniają miejsce w przestrzeni, plamy przybierają inne formy. Abstrakcyjne obrazy dają przestrzeń do pokazania tego, co nieokreślone. W umyśle człowieka ulegają zniekształceniu, każdy przetwarza je przez swój własny, osobisty filtr, przypominają nam o tym, co jest w nas, głębiej, pierwotne, choć nieuświadomione. Obrazy abstrakcyjne pozwalają nam wkroczyć w przestrzeń metafizyki, czegoś pomiędzy ciałem i duchem. Pozwalają się zatrzymać.  Zarówno proces mojej pracy, jak i jej wytwory traktuje jako próbę odcięcia, zdystansowania się, przyjrzenia się sobie. To stoi w opozycji do ciągłego chaosu ówczesnego życia, wielozadaniowości, szybkiego tempa, stale nakładanych na nas przez świat oczekiwań i obowiązków, targetów do zrealizowania w określonym czasie. W świecie abstrakcji jest z kolei miejsce nie tylko na cel, ale i na człowieka, na jego fantazje, emocje,  bycie lub znikanie. Drugą ważną dla mnie funkcją tych obrazów jest oddziaływanie, jakie uzyskuje przez sam kolor.  Te kolory używane na obrazach są żywe, kontrastowe, figlarne, radosne, zmysłowe. U źródła tej gry kolorów jest popęd życia. Ten zaś nieustająco prowadzi w człowieku walkę z popędem śmierci. Tak więc traktuje kolor także jako broń w tej walce, walce z depresyjnością, agresywnością, które wpisane są w nasze codzienne życie, przenikają, czasami zatruwają nawet najpiękniejsze chwile".  

Wniosek:

Idee reprezentowane przez dwoje wybranych młodych artystów, podejmują klasyczny temat opozycji między naturą a kulturą, który powraca w idei równowagi sił między dwoma koncepcjami życia: człowieka zrodzonego z natury, kierującego się instynktem z jednej strony i człowieka stworzonego z kultury, kierującego się racjonalizmem. Klasyczna opozycja między kulturą a naturą, zmienia się z teorii estetycznej w kwestię analizy ludzkiej psychologii. Pomimo strukturalnej różnicy, te dwa podejścia do świata, pozwalają nam zachować nadzieje w naszej egzystencji.