„Kadry zapisane w pamięci” ASP w Gdańsku w obiektywie Witolda Węgrzyna

„Kadry zapisane w pamięci” ASP w Gdańsku w obiektywie Witolda Węgrzyna

Wielka Zbrojownia, Targ Węglowy 6

Przestrzeń: Zbrojownia Sztuki

Data: 9/04–4/05/2018

Wernisaż: 9/04/2018, godz. 18:00

Kurator: Witold Węgrzyn

Wydział: Architektura i Wzornictwo, Grafika, Malarstwo, Rzeźba i Intermedia, MINoS, Biblioteka

„Kadry zapisane w pamięci” ASP w Gdańsku w obiektywie Witolda Węgrzyna

Wernisaż: 9.04, godz. 18:00
Termin: 10.04-4.05.2018
Miejsce: Zbrojownia Sztuki, Targ Węglowy 6, Gdańsk

 

Moment kojarzy nam się z mniej lub bardziej określonym punktem zaczepienia w szybko zmieniającej się rzeczywistości, tj. czasie. Stopklatka. Kadr. Moment, to pojęcie, które zawłaszczają i definiują różne dyscypliny – fizyka (moment obrotowy, moment siły, moment bezwładności), statystyka (moment centralny, moment zwykły), geologia... I jak łatwo zauważyć, moment sam w sobie oznacza niewiele. Poszukuje dopowiedzenia w dopełnieniu i prowokuje do odpowiedzi na pytania – jaki moment, czyj moment, czego moment?

Ernst Haas wyróżnił niegdyś dwie grupy fotografów – tych, którzy zdjęcia robią i tych, którzy zdjęcia komponują. Ci drudzy pracują w pracowniach, dla pierwszych to świat jest pracownią. I to właśnie dla nich każdy drobiazg, każda zwyczajność, może być źródłem inspiracji. Moment w znaczeniu objawu indywidualnego – tego, co dostrzeżone, przechwycone w locie i utrwalone. Kadry zapisane w pamięci.

Wystawa archiwalnych fotografii autorstwa Witolda Węgrzyna, wieloletniego pedagoga Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, mentora i opiekuna artystycznego kilku pokoleń studentów, przywołuje – utrwalone z udziałem światłoczułych emulsji, zapisy z historii Uczelni – sylwetki pedagogów, ważne wydarzenia, miejsca. Dzieje Akademii opowiedziane fotografiami. Każde ze zdjęć pokazuje jedynie fragment rzeczywistości i niemałe znaczenie przy jego interpretacji odgrywa kontekst. Niełatwo jest opisać słowami to, co ma się przed oczyma. Komentowanie może być płodne, niekiedy błędne – słowami przecież tak trudno fotografować… Ale zdjęcie bez kontekstu pozwalałoby jedynie na obcowanie z obiektem w wymiarze estetycznym, jak w religii sztuki Carla Dahlhausa – kontemplacja estetyczna jako nabożne skupienie.

„Dwanaście świetnych fotografii każdego roku to wspaniały plon”. Na przekór temu, co zauważył autor cytatu – Ansel Adams, w archiwum fotografii Witolda Węgrzyna dzieł sztuki w wymiarze absolutnym jest znacznie więcej. Pracując z artystą przy scenariuszu ekspozycji, przy wyborze zdjęć, podglądając dylematy autora – któremu zdjęciu oddać pierwszeństwo wyboru (bo ujęć, które artysta „lubi”, jest wiele), nabieram jeszcze większego szacunku do tej dyscypliny sztuki, głównie jednak do samego twórcy, bo odkrywam kolejny z momentów – „moment wrażenia”, że choć przez chwilę patrzę na człowieka, który widział…

Mariusz Wrona

 

Witold Węgrzyn – rocznik 1945. Artysta fotografik, członek Gdańskiego Towarzystwa Fotograficznego oraz Związku Polskich Artystów Fotografików, utytułowany Artystą przez Międzynarodową Federację Sztuki Fotograficznej (FIAP). Wychowanek nestorów trójmiejskiej fotografii – Bolesławy i Edmunda Zdanowskich.
W 1964 r. ukończył Państwowe Liceum Technik Plastycznych w Gdyni-Orłowie, specjalizacja fotografia artystyczna. W 1968 r. zadebiutował pierwszą indywidualną wystawą fotograficzną (Klub BPBK Gdańsk). W 1971 r. został przyjęty do ZPAF i otrzymał tytuł Artysty Fotografika. Współtworzył razem z Leszkiem Brogowskim i Pawłem Borkowskim konceptualną galerię fotografii „GN”, działającą w l. 1977-1981. Jego dorobek artystyczny to 27 wystaw indywidualnych i udział w ponad 360 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą m.in. w: Argentynie, Australii, Chinach, Hiszpanii, Japonii, Meksyku, USA, podczas których otrzymał wiele nagród i wyróżnień. Nadal wystawia i uprawia fotografię artystyczną. Za swoją działalność otrzymał odznaczenia i nagrody m.in. indywidualne MKiS (1978, 1989) oraz Brązowy Krzyż Zasługi „Zasłużony Działacz Kultury” (1979), medal im. Jana Bułhaka za działalność artystyczną ZPAF (1985), nagrodę MKiDN „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2009). Był wyróżniony nagrodami rektorskimi za osiągnięcia w dziedzinie dydaktyki, pracy artystycznej i zaangażowanie w kreowanie wizerunku Uczelni.
Przez ponad pięćdziesiąt lat zawodowo związany z Akademią Sztuk Pięknych w Gdańsku. Rozpoczął pracę 1 marca 1968 r. w ówczesnej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku jako technik fotografii, a następnie starszy technik fotografii, wykładowca, by w 2010 r. będąc starszym wykładową odejść na emeryturę. Zaprzestanie pracy zawodowej w ASP w Gdańsku nie spowodowało utraty kontaktów z macierzystą Uczelnią. Nadal aktywnie bierze udział w życiu Akademii, od 2014 r. jest zaangażowany w projekt opracowywania zdjęć z Archiwum Fotografii ASP w Gdańsku. Rozpoczynając pracę w PWSSP bardzo szybko dał się poznać jako wyjątkowy artysta i charyzmatyczny pedagog. W 1970 r. w pasażu Wielkiej Zbrojowni miała miejsce jego indywidualna wystawa „PWSSP”. Od 1976 r. kierował Międzywydziałowym Zakładem Fotografii, w l. 2002-2008 Katedrą Mediów. Był pomysłodawcą i organizatorem powołania w 1997 r. w strukturach ASP Wyższych Zaocznych Studiów Fotografii. W tym czasie zaprosił do współpracy wybitnych fotografików i teoretyków sztuki m.in. Waldemara Jamę, Jerzego Olka, Krzysztofa Jureckiego. Wykształcił bardzo wielu absolwentów ASP w Gdańsku, którzy dołączyli do grona artystów, wykorzystujących medium fotograficzne w swojej twórczości.

Anna Polańska