Gdy na początku XX wieku Richard Wilhelm przełożył alchemiczny, chiński traktat Sekret Złotego Kwiatu, Carl Gustav Jung pisał, że zaszczepił on na Zachodzie „delikatną roślinę” – Złoty Kwiat – która odtąd mogła zakwitnąć jako symbol nowego sposobu widzenia świata.

Kiełkuje ona tam, gdzie spojrzenie oparte na dominacji ustępuje miejsca otwartości i gotowości do przemiany – wchodząc w kontakt z tym, co Jung określał mianem animy.

Malarstwo Wawrzynowicz wyrasta z fascynacji symbolem iluzjonistycznej martwej natury jako bramy do poznania rzeczywistości transcendentnej i interpretuje ją na nowo, dostrzegając pokrewieństwo między europejskimi martwymi naturami a filozofią Wschodu, mówiącą o procesie wewnętrznej przemiany. Wymiar vanitas nie oznacza tu wyłącznie przemijania, lecz ukryty potencjał transformacji.

Artystka rozwija motyw martwych natur w duchu bliskim temu, co Luce Irigaray nazwała żeńską logiką widzenia.
Przestrzeń domu przedstawiana w martwych naturach od wieków była archetypowo przypisywana kobietom, jednak dawne malarstwo interpretowało je z perspektywy zewnętrznego, męskiego spojrzenia. Wawrzynowicz ukazuje kobiece widzenie jako odmienną praktykę poznania. To spojrzenie nie szuka panowania ani jednoznacznego przekazu moralno-religijnego, lecz otwiera przestrzeń, w której można się rozpoznać i przemienić – dotrzeć do alchemicznego Sekretu Złotego Kwiatu.

Iluzja, która towarzyszyła dawnym martwym naturom, powraca tu w nowym wymiarze. Artystka posługuje się przyrządami optycznymi – camerą obscurą, camerą lucidą, lustrami, lupami czy zniekształceniami fotograficznymi – by rozbić iluzje nie rzeczywistości, lecz sposobu, w jaki ją postrzegamy. Optyka staje się tu narzędziem medytacji, wejściem do snu, który przypomina, że świat nie jest tym, czym się wydaje.

Marta Wawrzynowicz urodzona w 1992 roku w Mrągowie. W 2016 ukończyła Wydział Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Pracuje i mieszka w Gdańsku. W 2021 roku otrzymała stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Wybrane wystawy:
VII Gdańskie Biennale Sztuki w Galerii Miejskiej w Gdańsku, V Ogólnopolski Konkurs Malarski im. Leona Wyczółkowskiego w BWA Bydgoszcz 2022, Vinter Salon w Pilipczuk Gallery w Frederiksberg, W pałacu luster Binah w Galerii Żak w Gdańsku, Nord Art 2019 w Kunstwerk Carlshütte w Büdelsdorf, Walter Koschatzky Kunst-Preis 2017 w Muzeum Sztuki Nowoczesnej MuMoK w Wiedniu, Nowy Obraz / Nowe Spojrzenie w Galerii Słodownia w Poznaniu, XI Ogólnopolskie Quadriennale Drzeworytu i Linorytu w Galerii BWA w Olsztynie, Ogólnopolski Studencki Konkurs Malarski im. Wojciecha Fangora w Gdańsku. W 2016 otrzymała Nagrodę Galerii Sztuki w Legnicy w konkursie Promocje 2016.

Muzyk

Maciej Świniarski (Sviniarski) – wokalista, song-writer, improwizator, producent muzyki Wywodzi się z młodej fali trójmiejskiej sceny jazzowej, z którą związał się w 2017 roku, podejmując studia na Akademii Muzycznej w Gdańsku na kierunku jazz i muzyka estradowa.

Występuje pod pseudonimem Sviniarski, a najbardziej osobistym zespołem jest dla niego SVINIARSKI ORCHESTRA, gdzie pełni rolę lidera i dyrygenta. Na codzień związany z formacjami: Artificialice, Magda Kuraś Quintet, HÉR, Me and That Man.

Współtwórca duetu konceptualnej muzyki elektronicznej ŚWIDRYCH.

Współtwórca duetu malarka-muzyk pt. Pruski Błękit.

Autor i producent muzyki do spektakli niezależnego teatru tańca – „Prawo Jante” (2020), choreografia: Katarzyna Najder, Szymon Kaliciński oraz „PO” (2022), w choreografii Katarzyny Leszek

Wystawa realizowana ze środków Miasta Gdańska w ramach Gdańskiego Stypendium Kulturalnego Fundusz Twórczy. Wśród prac na wystawie znajdzie się pięć obrazów inspirowanych martwymi naturami z kolekcji Muzeum Narodowego w Gdańsku, m.in. dziełami Andrzeja Stecha, Daniela Schultza, Philipa Sauerlanda.