Termin: 25 września, godz. 18.00
Miejsce: plac Defilad, Śródmieście, Warszawa
Wstęp wolny

Czy Warszawa może się stać Miastem Dialogicznym?

Czy w sieciowej, globalnie połączonej super-cywilizacji nie jest tak, że tylko unikalność fizycznie istniejących miejsc może zachować różnorodność świata? Miasto Dialogiczne powstaje w odpowiedzi na to pytanie, podejmuje tę odpowiedzialność.

Miasto Dialogiczne rozumie społeczne, polityczne i ekonomiczne perspektywy nowoczesności, ale uzupełnia je perspektywami współczesności: poszukuje rozwiązań ekologicznych, by reagować na kryzys naturalnego życia planety; poszukuje też rozwiązań architektury miasta, by reagować na kryzys kulturowego zamieszkiwania na Ziemi. Przestrzeń każdego miasta świata wytworzyła swoje unikalne cechy architektoniczne i urbanistyczne. Jednak od czasu globalnego modernizmu, którego częścią jest przecież polska nowoczesność, cechy lokalne architektury miasta rozpuszczają sie w kanonie stylu miedzynarodowego — jednego z pierwszych symptomów globalizacji, który był i do dzisiaj jest rozprzestrzeniany pod atrakcyjną formułą dobrych praktyk.

Aby zachować i kontynuować swoją wyjątkowość, Miasto Dialogiczne musi zrozumieć, co jest w grze, jakich decyzji miejskich potrzeba, jakiej potrzeba staranności w inwestycjach, jakiej metodologii w informowaniu projektantów i, w końcu, jakiej trzeba strategii w projektowaniu. Dzisiaj unikalne miasto nie jest już naturalnym zapisem aktywności ludzi w nim działających. Unikalne miasto w XXI wieku to świadomy, kulturowy projekt specyficznie stworzony dla konkretnego miejsca. I to jest właśnie Miasto Dialogiczne.

Prof. Jacek Dominiczak to architekt i teoretyk architektury związany z Akademią Sztuk Pięknych w Gdańsku, autor koncepcji architektury dialogicznej i miasta dialogicznego.

Plac Defilad – niegdyś symbol władzy PRL-u – przeobraża się w tętniący życiem Plac Centralny. Razem z miastem Warszawa, Teatrem STUDIO i Barem Studio zapraszamy na cykl dziesięciu rozmów, podczas których próbujemy zrozumieć, jak ta zmiana wpływa na tkankę miasta i nas samych. Filip Springer rozmawia z gośćmi o legendach placu, jego ikoniczności (lub jej braku), o miejskich rytuałach i mieszkańcach – ludzkich oraz nieludzkich. Sprawdzamy, czy fizyczna przestrzeń w erze wirtualności nadal może być agorą.

Facebook -> przejdź do strony z wydarzeniem