Eksplozja litery. Ikonografia tekstualności jako źródło cierpień

Eksplozja litery. Ikonografia tekstualności jako źródło cierpień

Eksplozja litery. Ikonografia tekstualności jako źródło cierpień

Wydział: Malarstwo

Eksplozja litery. Ikonografia tekstualności jako źródło cierpień

Eksplozja litery. Ikonografia tekstualności jako źródło cierpień. Publikacja wydana z okazji wystawy i sesji naukowej. ASP w Katowicach / Rondo Sztuki w Katowicach / 04-20.11.2016

 

Projekt wystawy i sesji „Eksplozja litery. Ikonografia tekstualności jako źródła cierpień” odwołuje się do problematyki kreowania, wytwarzania i dystrybucji tego, co możemy określić jako cywilizacyjne „sensy”. Idee te – co oczywiste – posiadają bardzo długą historię i wywodzą się z najstarszych tradycji, które obejmują spuściznę myśli świata antycznego oraz bliskiego i dalekiego Wschodu, jakkolwiek uruchomienie przestrzeni mitu i związana z nim mitografia jest również dystynktywna dla współczesności. Szczególnie interesująca w kontekście wystawy wydaje się egzemplifikacja relacji zachodzącej pomiędzy „słowem” a „obrazem”, co bezpośrednio artykułuje artystyczna „plama”. Ta bowiem – jak pisał Tadeusz Sławek – „jest eksplozją litery, nagłą afirmacją wolności (...). Plama nie jest tylko chorobą tekstu, ale także jego świętem, wolnością. (....) Plama jest kwintesencją, możliwością wywołania każdej litery, każdego znaczenia”.

Problematyka znaku i znaczenia jest w naszej kulturze obecna od zawsze. Kiedy przed ponad półwieczem Mircea Eliade napisał, iż „człowiek domaga się znaku, aby położyć kres napięciu spowodowanemu przez względność oraz trwodze wynikającej z dezorientacji”, zapewne postrzegał on akt kreowania i konstytuowania znaków jako wyraz fundamentalnej potrzeby poszukiwania „absolutnego punktu oparcia”. Usankcjonowanie i uzasadnienie ludzkiej egzystencji domaga się – według autora Sacrum, mitu, historii – zarówno symbolizacji, jak i rytualizacji rzeczywistości. Zachodzące pomiędzy człowiekiem a językiem relacje przynależności są logiczną konsekwencją faktu, że od momentu narodzin, kiedy zaczynamy konstruować swą podmiotowość i tożsamość, „zamieszkujemy” w języku, który jest naszym (obosiecznym zresztą) schronieniem, narzędziem i praktyką dyskursywną. Językowa mediacja służy nam przede wszystkim do stworzenia indywidualnego figur wyobrażeniowych i postaci pojęciowych, stanowiących rekonstrukcję świata widzialnego i naszego w nim miejsca. Są one w istocie wyrazem ufności w systemy symboliczne i aktami obsesyjnej wiary w reprezentację. Niestety realia naszego doświadczania świata nader szybko rewidują tę utopię i wówczas dostrzegamy, że między znakiem a rzeczywistością istnieje przepaść, która jest zaczynem i traumy i afirmacji.

Kurator: Roman Lewandowski


Recenzenci | Reviewers
Prof. uap dr hab. Izabela Kowalczyk
Prof. asp dr hab. Dariusz Vasina

Inicjatywa | Initiated by
Przemysław Łopaciński


Redakcja naukowa | Scholarly editor
Roman Lewandowski

Redakcja | Edited by
Przemysław Łopaciński

Projekt graficzny | Design
Anita Wasik

Tłumaczenie tekstów | Translated by
Piotr Mierzwa
Tłumaczenia biogramów | Bios translation
Jan Maciej Głogoczowski

Zdjęcia | Photos
Piotr Muschalik oraz dzięki uprzejmości artystów | and courtesy of the artists

 

Wydawca | Published by
Akademia Sztuk Pięknych w Katowicach
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku | Wydział Malarstwa asp w Gdańsku

 

Gdańsk | Katowice 2016