„MONOLIT
blok, bryła, kompleks
ZWARTA, spójna całość
Góra wypiętrzona w procesie erozji ziemi wokół
O CZŁOWIEKU KTÓREGO CHARAKTER JEST BEZ SKAZY”

„Monolit obejmuje opis relacji pomiędzy człowiekiem, a przestrzenią. Zakłada odpowiedź na pytanie postawione przez Sloterdijka: Gdzie jest świat i czym jest bycie w świecie? Czy istnieje jeszcze bycie na zewnątrz, czy przekształca się na inne bycie we wnętrzu? Porusza proste problemy świata współczesnego, czyli samotność przekładającą się na brak miłości. Monolit w tym wypadku określają to, co najważniejsze w rzeczywistości-migdał istnienia.

MONOLIT to projekt spektaklu usytuowanego pomiędzy wydarzeniem teatralnym, a wystawą sztuki współczesnej.

MONOLIT obejmuje opis relacji pomiędzy człowiekiem, a przestrzenią. Zakłada odpowiedź na pytanie postawione przez Sloterdijka: Gdzie jest świat i czym jest bycie w świecie? Czy istnieje jeszcze bycie na zewnątrz, czy przekształca się na inne bycie we wnętrzu? Pokaz porusza proste problemy świata współczesnego, czyli samotność przekładającą się na brak miłości, oraz tzw. przebodźcowanie nadmiarem otrzymywanych informacji.

Konstrukcja przypomina pokaz obiektów artystycznych w galerii sztuki. Całość można odczytać prosto, w zetknięciu się z czystą wizualnością, a także poświęcając uwagę na zawartą symbolikę. Spektakl łączy stosunek ludzki, do zastanej rzeczywistości z nowymi definicjami roli człowieka i jego płci w kontekście antropocenu. Powtarzające się w zapętleniu sceny otwierają najprostsze, intuicyjne interpretacje.

Projekt zakłada ukazanie spektaklu przedmiotu, w dwóch częściach. Pierwszą częścią jest wejście i zapoznanie widza z obiektami występującymi w spektaklu, oraz ich problematyką, drugie wejście zakłada obserwacje działania pomiędzy przedmiotami, a aktorami będącymi performerami. Idea sceny zostaje podważona, ponieważ widzowie nie zajmują wyznaczonych dla nich miejsc, są żywą częścią wydarzenia. Otwarta forma, ma zaznaczyć problem funkcjonowania w społeczeństwie spektaklu, wieczne poszukiwanie akcji i atrakcji, a także idee poszerzonego konsumpcjonizmu oraz potrzebę awarii czyli wyjścia ze sformatowanej rzeczywistości.

Monolit w tym wypadku określają to, co najważniejsze w rzeczywistości- migdał istnienia.”