W dniu 15.10.2021 w Auli Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku o godz. 12:00 odbyła się uroczystość nadania wybitnemu artyście Juhani Pallasmaa tytułu doktora honoris causa.

Juhani Pallasmaa jest fińskim architektem, urodził się w 1936 roku. Jego kilkudziesięcioletnia działalność zawodowa obejmuje nadzwyczaj szeroki zakres aktywności. Piastował funkcję dziekana na Politechnice Helsińskiej, jest profesorem i wykładowcą słuchanym i cenionym na całym świecie. Pełnił funkcję dyrektora Muzeum Architektury Fińskiej i Instytutu Sztuk Przemysłowych w Helsinkach. Jako autor wystaw w kilkudziesięciu krajach stał się wybitnym propagatorem fińskiej architektury, zagadnień planowania i sztuk wizualnych. Jest doktorem honoris causa Uniwersytetu Waszyngtona w St. Louis. Cieszący się dużym autorytetem architekt w 2014 roku został członkiem jury nagrody Pritzkera. Pallasmaa jest również członkiem Fińskiego Stowarzyszenia Architektów i członkiem honorowym American Institute of Architects. 
Realizacje architektoniczne we wczesnej karierze Juhani Pallasmy charakteryzują się troską o racjonalizm, standaryzację i prefabrykację. Jego pierwszym kluczowym dziełem wykazującym te zasady był Moduli 225 (z Kristianem Gullichsenem), produkowany przemysłowo domek letniskowy, 1969-1971 (z czego około sześciu zbudowano w Finlandii).
Jednak kluczowymi modelami dla tego typu architektury były zarówno architektura japońska, jak i wyrafinowane abstrakcyjne rozwiązania Ludwiga Miesa van der Rohe. Jego wystawy były prezentowane w ponad trzydziestu krajach, napisał wiele artykułów na temat filozofii kultury, psychologii społecznej oraz teorii architektury i sztuki. Wśród wielu książek Pallasmy na temat teorii architektury znajdziemy pozycję „The Eyes of the Skin – Architecture and the Senses” – książka ta weszła do kanonu teorii architektury i jest obowiązkową lekturą na kursach architektonicznych w wielu uczelniach na całym świecie. Z biegiem lat w coraz większym stopniu Juhani Pallasmaa skupia swe zainteresowania na teorii poznania. W pismach i wykładach skłania się ku fenomenologii. W swoich rozważaniach zajął się psychologią, teorią poznania, kulturą i fenomenologią w odniesieniu do sztuki i architektury. Proces poznawczy każe poddać redefinicji i skoncentrować się na procedurze doświadczania rzeczy takimi, jakimi się jawią zmysłom.