termin: 19.02.2020, godz. 16:00

miejsce: Sala Baszta

W ramach cyklu Teoriopraktyka Sztuki Performance zapraszamy na spotkanie z Andrzejem Paruzelem. Prezentacja będzie powiązana z pokazem unikalnych materiałów dokumentalnych.

Andrzej Paruzel był związany z kluczowymi formacjami artystycznymi tworzącymi sztukę współczesną poczynając od lat siedemdziesiątych (najpierw Warsztatem Formy Filmowej, potem Zespołem T oraz innymi kolektywami powstającymi na potrzeby realizowanych projektów). Jako artysta – filmowiec posługuje się w swojej twórczości metodą artystyczno-badawczą. Przykładem jej zastosowania jest wieloletni i wieloelementowy projekt badania i dokumentowania śladów pobytu Katarzyny Kobro i Władysława Strzemińskiego w Koluszkach pod Łodzią. 

Jako artysta zajmował się także animowaniem wydarzeń i projektów kulturalnych, które jednak miały dla niego sens praktyki artystycznej. Taka postawa, łącząca pracę kuratora, czy wydawcy, bądź organizatora wydarzeń – na gruncie konceptualnej definicji sztuki – ma wymiar par excellence artystyczny. Jest także ważną częścią metodologii artystycznej wprowadzonej do sztuki wraz z konceptualizmem i rozwijaną w ramach teorii sztuki jako sztuki kontekstualnej.

Przykłady strategii artystów i animatorów kultury działających w zespołach w obszarze awangardy i neo awangardy w XX wieku

1. Twórczość i działania Katarzyny Kobro i Władysława Strzemińskiego w Koluszkach i poza nimi w latach 1926 1931

a) prowadzenie szkoły nazwane przez artystów "polskim Bauhausem"

b) projekt pomnika orła białego w Koluszkach

c) obiekty i prace teoretyczne z zakresu Unizmu i Kompozycji przestrzeni.

d) budowanie międzynarodowej kolekcji dzieł artystów

2. Zespołowe działanie Warsztatu Formy Filmowej 1970-1977

3. Aktywność Zespołu T w latach 1979-1981

4. Kreatywne działanie Animatorów ;prowadzenie przez Wies Smals i Jossine van Droffelaar fundacji de Appel w Amsterdamie w latach 1975-1979 oraz nowy program aż do 1983 roku.

Wykład jest obowiązkowy dla studentów Studiów Doktoranckich, którzy w ramach kursu “Historia i trendy dyscypliny” zapoznali się ze sztuką konceptualną I kontekstualną, gdyż materiał zaprezentowany przez Andrzeja Paruzela stanowi rozszerzenia tych zagadnień. Zarazem wykład ma charakter otwarty.